Язэп Руцкі: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д дзяяч |
вікіфікацыя, выявы, дапаўненьне, удакладненьне |
||
Радок 4:
| Арыгінальнае імя =
| Жанчына =
| Партрэт =
| Шырыня партрэту =
| Подпіс партрэту = Язэп Руцкі
| Герб = This is Joseph Rutsky's family arms.jpg
| Шырыня гербу =
| Подпіс гербу =
| Пасады =
{{Шляхціч/Пасада
| Пасада =
| Сьцяг =
| Герб =
| Пасьлядоўнасьць пасады =
| Рымскі лік пасьлядоўнасьці =
| Пачатак пэрыяду =
| Заканчэньне пэрыяду =
| Папярэднік =
| Наступнік =
}}
{{Шляхціч/Пасада
| Пасада =
| Сьцяг =
| Герб =
Радок 37:
| Папярэднік =
| Наступнік =
| Імя пры нараджэньні =
| Нарадзіўся = [[1574]]
| Месца нараджэньня =
| Памёр = [[5 лютага]] [[1637]]
| Месца сьмерці =
| Род = [[Руцкія]]
| Бацька = [[Фэлікс Руцкі]]
| Маці =
| Жонка =
| Дзеці =
| Рэлігія =
| Рэгаліі =
| Колер =
| Колер загалоўку =
}}
'''Язэп Руцкі'''<ref>Таксама: '''Ёсіф Руцкі'''</ref> (у сьвеце '''Іван Фэліксавіч Вельямін-Руцкі'''; [[1573]] або [[1574]]<ref>[[Уладзімер Кароткі|Уладзімір Кароткі]]. Руцкі (Велямін-Руцкі) Іосіф // {{Літаратура/ЭВКЛ|2}} С. 522.</ref>, маёнтак [[Рута]]
Язэп Руцкі — адзін з ініцыятараў стварэньня асобнай літоўскай (беларускай) уніяцкай патрыярхіі.
== Дзяцінства й адукацыя ==
Каля [[1600]] паступіў у [[Грэцкі калегіюм]] ў [[Рым]]е і перайшоў ува [[уніяцтва|ўсходні абрад]]. У [[
== Царкоўная дзейнасьць ==
{{Галерэя
[[6 верасьня]] [[1607]] пайшоў у ўніяцкі манастыр. [[1 студзеня]] [[1608]] Іван Руцкі прыняў манаскі пастрыг пад імем Язэп. У тым самым годзе высьвечаны на дыякана, пасьля на прэсьвітэра. Выдаў «Тэзісы», скіраваныя супраць [[пратэстанцтва]].▼
|Назва = <small>Патрэты Язэпа Руцкага</small>
|Памер =
|Пазыцыя = right
|Файл:Jazep Veljamin Rucki. Язэп Вельямін Руцкі.jpg|Гравюра [[XIX стагодзьдзе|XIX ст.]] з даўняга патрэта
|Файл:Jazep (Jocif) Rucki. Язэп (Ёсіф) Руцкі.jpeg|Невядомы мастак, [[XIX стагодзьдзе|XIX ст.]]
}}
▲[[6 верасьня]] [[1607]] пайшоў
У ліпені [[1608]] прызначаны заступнікам кіеўскага мітрапаліта [[Іпаці Пацей|Іпація Пацея]], што выклікала канфлікт з герархамі [[Віленскі Траецкі манастыр|Віленскага Траецкага манастыру]] — [[Самуль Сянчыла|Самулем Сянчылам]] і [[Баўтрамей Рашкоўскі|Баўтрамеем Рашкоўскім]]. У [[1609]] прызначаны архімандрытам Віленскага Траецкага манастыру, мусіў абараняць яго ад нападаў праваслаўных. За сваю дзейнасьць падвергся замаху віленскага месьціча [[Максім Шэмбель|Максіма Шэмбеля]].▼
▲У ліпені [[1608]] прызначаны заступнікам кіеўскага мітрапаліта [[Іпаці Пацей|Іпація Пацея]], што выклікала канфлікт з герархамі [[Віленскі Траецкі манастыр|Віленскага Траецкага манастыру]] — [[Самуль Сянчыла|Самулем Сянчылам]] і [[Баўтрамей Рашкоўскі|Баўтрамеем Рашкоўскім]]. У [[1609]] прызначаны архімандрытам Віленскага Траецкага манастыру, мусіў абараняць яго ад нападаў праваслаўных. За
Схіліў да ўніяцтва [[Рыгор Трызна|Рыгора Трызну]] й [[Ян Мялешка|Яна Мялешку]]. Разам зь імі ды [[Язафат Кунцэвіч|Язафатам Кунцэвічам]] заснаваў манастыры ў [[Быцень|Быцені]], [[Жыровічы|Жыровічах]], Наваградку. [[16 чэрвеня]] [[1612]] прызначаны галіцкім япіскапам. Далучыў да вуніі [[Менскі Ўзьнясенскі манастыр]].
Пасьля сьмерці Іпація Пацея ў [[1613]] прызначаны 3-м уніяцкім мітрапалітам Кіеўскім.
== Творы ==
Актыўна ўдзельнічаў у літаратурнай палеміцы зь [[Мялеці Сматрыцкі|Мялеціем Сматрыцкім]], у адказ на палемічныя трактаты якога выдаў «Двайную вайну» і «Экзамэн абароны» (абодва [[1621]]). Пісаў на [[Старабеларуская мова|старабеларускай]] і [[старапольская мова|старапольскай]] мовах<ref name="evkl523"/>.
Пакінуў багатую эпісталярную спадчыну, бараніў ідэі хрысьціняскага адзінства.
== Крыніцы і заўвагі ==
{{Зноскі}}
== Літаратура ==
* [[Іван Саверчанка]]. Апостал яднання і веры: Язэп Руцкі. — Мн.: «Навука і тэхніка», 1994. ISBN 5-343-1330-9.
* {{Літаратура/ЭВКЛ|2}}
{{Пачатак блёку}}
|