Ёван Стэрыя Попавіч: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
творчасьць |
творчасьць |
||
Радок 3:
Сын [[грэкі|грэка]] і [[сэрбы|сэрбкі]]. Пасьля заканчэньня юрыдычнага факультэта працаваў адвакатам, настаўнікам у ліцэі ў горадзе [[Крагуевац]], быў загадчыкам адзьдзяленьня [[міністэрства]] асьветы ў [[Бялград]]зе і арганізатарам сэрбскага тэатральнага і навуковага жыцьця, складаў [[падручнік]]і.
== Літаратурная дзейнасьць ==
Літаратурную дзейнасьць пачаў з слабых вершаў, прысьвечаных [[Грэцыя|грэцкім]] героям. Да паэзіі зноў вярнуўся пры канцы жыцьця. Ад паэтычнай творчасьці перайшоў да гістарычных раманаў і драматургіі, але найбольшага посьпеху дасягнуў як камэдыёграф. У маладосьці падпаў пад уплыў заснавальніка сэрбскага [[раман]]у [[Мілаван Відакавіч|Мілавана Відакавіча]] і напісаў раманы „''Boj na Kosovu''“ i „''Zoraida''“. Гэтаксама, як і Відакавіч, намагаўся перанесьці сюжэты з замежнай літаратуры на сэрбскае гістарычнае тло. У адным са сваіх пазьнейшых сатырычных твораў („''Roman bez romana''“) кпіў зь літаратурных опусаў такога кшталту, крытыкуючы творчасьць Відакавіча і ягоных [[эпігон]]аў.
Але перш за ўсё Стэрыя - [[драматургія|драматург]]. Аўтары, якія пісалі драматургічныя творы да яго, ня мелі літаратурнага посьпеху. Стэрыя - першы пісьменьнік, які сур'ёзна займаецца гэтым родам літаратуры, прысьвячае сябе [[тэатар|тэатру]]. Піша гістарычныя драмы і камэдыі з сучаснага жыцьця, якія мелі значна большую папулярнасьць. У сваіх [[камэдыя]]х высьмейвае мяшчанства, эгаізм, пыхлівасьць і інш. заганы. Упершыню ўвёў у [[сэрбская літаратура|сэрбскую літаратуру]] вобраз простага малога чалавека. Меў выдатнае пачуцьцё кампазыцыі.
У некаторых гістарычных творах сама гісторыя зьяўляецца адно тлом, на якім адбываецца дзеяньне.
Радок 10 ⟶ 13:
Перакладаў з [[грэцка мова|грэцкай]] і [[француская мова|францускай]] моваў.
| |||