У [[1917]]—[[1920]] навучаўся ў [[Слуцкая беларуская гімназія|Слуцкай беларускай гімназіі]], сябра культурна-асьветніцкага гуртка «[[Папараць-кветка]]». У [[1923]] годзе скончыў [[Віленская беларуская гімназія|Віленскую беларускую гімназію]], у [[1929]]-м — Вышэйшы політэхнічны інстытут у [[Падэбрады|Падэбрадах]] ([[Чэхаславакія]]).
Быў адным з самых маладых удзельнікудзельнікаў [[Слуцкае паўстаньне|Слуцкага паўстаньня]] [[1920]] году<ref name="svab">[http://www.svaboda.org/content/article/2232504.html У Лёндане аднавілі помнік на магіле Лявона Рыдлеўскага], ''[[Радыё Свабода]]''</ref> і антысавецкага партызанскага руху на [[Палесьсе|Палесьсі]] да [[1921]] году. Падчас навучаньня ў ЧэхаславакііЧэхаславаччыне быў сябрам [[Аб’яднаньне беларускіх студэнцкіх арганізацыяў]] замежжа і Заходняй Беларусі. У 1929 разам зь [[Мікола Абрамчык|МіколайМіколам Абрамчыкам]] выехаў у [[Францыя|Францыю]]<ref name="svab" />. Быў ініцыятарам стварэньня і адным з кіраўнікоў «Хаўруса беларускай працоўнай эміграцыі ў Францыі» ў [[Парыж]]ы ([[1930]]—[[1931|31]]). На пачатку [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]] дамогся дазволу ваяваць беларусам у складзе францускага замежнага легіёну; падчас акупацыі Францыі удзельнічаў у [[Рух Супраціву ў Францыі|францускім Супраціве]]. У [[1947]] годзе абраны сакратаром Прэзыдыюма, пазьней — віцэ-прэзыдэнтам [[Рада БНР|Рады БНР]]. У лістападзе [[1948]] на 1-м сусьветным зьезьдзе беларускай эміграцыі выбраны старшынём «Сусьветнага аб’яднаньня беларускай эміграцыі». Падтрымліваў цесныя сувязі зь Беларускім домам ордэна марыянаў і іншымі рэлігійнымі арганізацыямі.
Лявон Рыдлеўскі памёр [[24 кастрычніка]] [[1953]] году, быў пахаваны на могілках Гэмпстэд у [[Лёндан]]е. [[11 сьнежня]] [[1955]] году на ягонай магіле быў усталяваны помнік, які пазьней зьнік. [[27 лістапада]] [[2010]] году помнік Лявону Рыдлеўскаму быў адноўлены<ref name="svab" />.
Радок 12:
== Літаратура ==
* 3 жыцьця й дзейнасьці М. Абрамчыка // 3 гісторыяй на «Вы». Вып. 3. — Мн., 1994.
* [http://jivebelarus.net/history/memuares/rydleuski-memuares.html Гэтак было. Успаміны слуцкага паўстанца] // «[[Спадчына (часопіс)|Спадчына]]» № 1, 1997.
* {{кніга|аўтар=Найдзюк Я., Касяк I.|загаловак=Беларусь учора і сёньня|месца=Мн.|год=1993}}
