Канцэпты: розьніца паміж вэрсіямі

“Канцэпты” былі разлічаныя не так на задавальненне гастранамічных ды дыетычных прыхільнасцяў, як на вонкавы эфект, які мусіў сведчыць пра заможнасць, дасціпнасць і таварыскасць гаспадароў-замоўцаў “канцэпту”, а таксама дэманстраваць тэхнічнае майстэрства кухара. [[Каплун|Каплуноў]], напрыклад, спрабавалі запячы жывымі, напаіўшы [[гарэлка|гарэлкай]] і ахалоджваючы [[мозг]] вільготнымі кампрэсамі, каб яны маглі квахтаць, калі ад іх адразалі запечаныя кавалкі. Дасціпным штукарствам лічылася прыгатаванне фаршыраванага каплуна ўнутры шклянай фляшы. У [[паштэт|паштэты]] ([[пірог|пірагі]]) пад скарынку імкнуліся змясціць жывых птушак, а часам і слуг-карузлікаў. Вельмі папулярнай пацехай была апісаная [[Адам Міцкевіч|Адамам Міцкевічам]] “рыбіна, старанна з канца падсмажана, а далей запякана, а пры хвасце, як заліўная, згатавана”. У апошнія гады Рэчы Паспалітай, пры [[Станіслаў-Аўгуст Панятоўскі|Станіславе-Аўгусце Панятоўскім]], грамадская думка зрабілася менш прыхільнай да многіх марнатраўных а часам жорсткіх забаў, але ў некаторых заможных дамах яны пратрывалі яшчэ першую трэць [[XIX стагодзьдзе|XIX стагодзьдзя]].▼