Вікіпэдыя

Астафей Валовіч: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
д стыль, дзяяч
дапаўненьне, выява, стыль, удакладненьне - спаслка на "Звязду" сумнеўная
Радок 1:
{{Шляхціч
[[Файл:POL COA Bogoria.svg|міні|200 пкс|Герб «[[Багорыя (герб)|Багорыя]]»]]▼
| Імя = Астафей Валовіч
| Поўнае імя =
| Арыгінальнае імя =
| Жанчына =
| Партрэт = Astafiej Vałovič. Астафей Валовіч.jpg
| Шырыня партрэту =
| Подпіс партрэту = Астафей Валовіч
| Герб = POL COA Bogoria.svg
| Шырыня гербу =
▲[[Файл:POL| COAПодпіс Bogoria.svg|міні|200гербу = пкс|Герб «[[Багорыя (герб)|Багорыя]]»]]
| Пасады =
| Пачатак пэрыяду =
| Заканчэньне пэрыяду =
| Папярэднік =
| Наступнік =
| Імя пры нараджэньні =
| Нарадзіўся = каля [[1520]]
| Месца нараджэньня =
| Памёр = [[20 лістапада]] [[1587]]
| Месца сьмерці =
| Род = [[Валовічы]]
| Бацька =
| Маці =
| Жонка =
| Дзеці =
| Рэлігія =
| Рэгаліі =
| Колер =
| Колер загалоўку =
}}
 
'''Астафей Валовіч''' (каля [[1520]], [[Гарадзенскі павет]] — [[20 лістапада]] [[1587]]) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. [[Пісар вялікі літоўскі]] ([[1551]]—[[1566]]), [[маршалак гаспадарскі]] ([[1553]]—[[1561]]), [[маршалак дворны]] ([[1561]]—[[1569]]), [[падскарбі земскі вялікі літоўскі]] ([[1561]]—[[1566]]), [[падканцлер вялікі літоўскі]] ([[1566]]—[[1579]]), [[кашталян троцкі]] [[1569]]—[[1579]], [[канцлер вялікі літоўскі]] і [[кашталян віленскі]] (з [[1579]]).
'''Астафей Валовіч''' ([[27 лютага]] [[1520]]<ref>«[[Звязда]]» №37 (26645) ад [[27 лютага]] [[2010]]</ref>, Гарадзенскі павет — [[20 лістапада]] [[1587]]) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|ВКЛ]]. З роду [[Валовічы|Валовічаў]], сын [[Багдан Валовіч|Багдана]], брат [[Рыгор Валовіч (?-1577)|Рыгора]].
 
== Біяграфія ==
Пісар ВКЛ у [[1551]]—[[1566]], маршалак дворскі (гаспадарскі) у [[1553]]—[[1561]], маршалак дворны ў [[1561]]—[[1569]], [[падскарбі земскі]] ВКЛ у [[1561]]—[[1566]], падканцлер ВКЛ у [[1566]]—[[1579]], [[кашталян]] троцкі [[1569]]—[[1579]], [[канцлер]] ВКЛ і [[кашталян віленскі]] з [[1579]]; падстароста [[берасьце]]йскі з [[1550]], дзяржаўца [[Меднікі|медніцкі]] ў [[1552]]—[[1561]], староста [[магілёў]]скі ў [[1554]]—[[1556]], [[азярышча]]нскі ў [[1563]], берасьцейскі ў [[1565]]—[[1587]], [[кобрын]]скі ў [[1567]]—[[1587]], [[Рэчыца|рэчыцкі]] з [[1576]], [[вогынь]]скі.
З шляхецкага роду [[Валовічы|Валовічаў]], сын [[Багдан Валовіч|Багдана]], брат [[Рыгор Валовіч (?-1577)|Рыгора]].
 
Атрымаў хатнюю адукацыю, імаверна, навучаўся ў адным зь нямецкіх пратэстанцкіх унівэрсытэтаў.
== Дзяржаўная дзейнасьць ==▼
Колькі разоў езьдзіў паслом у [[Масква|Маскву]], у тым ліку у [[1553]], калі [[Іван IV|Івана IV]] не назваў «царом усяе Русі».
 
▲=== Дзяржаўная дзейнасьць ===
Удзельнічаў у [[Лівонская вайна|Лівонскай вайне]]. Камандаваў харугвай пры аблозе й узяцьці [[Полацак|Полацка]] ў [[1579]], у [[1580]] са сваім аддзелам узяў [[Усьвяты]].▼
У [[1540-я]] служыў сакратаром віленскага ваяводы [[Ян Глябовіч|Я. Глябовіча]]. Пасада маршалка дворнага ([[1552]]) дала права ўвайсьці ў склад [[Паны-Рада|Паноў-Рады]].
 
Быў падстаростам [[берасьце]]йскім з [[1550]], дзяржаўцам [[Меднікі|медніцкім]] у [[1552]]—[[1561]], старостам [[магілёў]]скім у [[1554]]—[[1556]], [[азярышча]]нскім у [[1563]], берасьцейскім у [[1565]]—[[1587]], [[кобрын]]скім у [[1567]]—[[1587]] і [[Рэчыца|рэчыцкім]] з [[1576]]<ref>[[Анатоль Грыцкевіч]]. Валовіч Астафі Багданавіч // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 382.</ref>.
Адзін з арганізатараў падрыхтоўкі [[Статут ВКЛ 1566 году|Статута ВКЛ 1566 году]]. Садзейнічаў уключэньню ў Статут прагрэсыўных нормаў.
 
Колькі разоў езьдзіў паслом у [[Масква|Маскву]], у тым ліку у [[1553]] для складаньня мірнага пагадненьня, калі адмовіўся назваць [[Іван IV|Івана IV]] «царом усяе Русі». Перамір’е падпісалі [[12 верасьня]] [[1553]], ва ўзнагароду атрымаў ад [[Жыгімонт Аўгуст|Жыгімонта Аўгуста]] [[Магілёўскае староства]].
Прымаў актыўны ўдзел у [[Устава на валокі|аграрных рэформах 1550—1560-х гадоў]], за гэтыя службы ад [[Бона Сфорца|Боны Сфорцы]] атрымаў Усьвяцкае і Езярышчанскае староствы.▼
 
▲Удзельнічаў у [[ЛівонскаяІнфлянцкая вайна|ЛівонскайІнфлянцкай вайне]]. Камандаваў харугвай пры аблозе й узяцьцівызваленьні [[Полацак|ПолацкаПолацку]] ў ([[1579]]), у [[1580]] са сваім аддзелам узяў [[Усьвяты]].
Адзін зь лідэраў апазыцыі пры заключэньні [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]]. Разам зь іншымі магнатамі — праціўнікамі аб’яднаньня ВКЛ з Каронаю пакінуў Люблінскі сойм, паслаў на [[Падляшша]] і [[Валынь]] адозвы з заклікам змагацца супраць уніі. За гэта быў пазбаўлены [[Каралеўшчыны|каралеўшчын]] на Падляшшы. Пасьля прыняцьця уніі падпісаў яе, і яму былі вернутыя каралеўшчыны.
 
Адзін з арганізатараў падрыхтоўкі [[Статут ВКЛ 1566 году|Статуту ВКЛ 1566 году]]. Садзейнічаў улучэньню ў яго прагрэсіўных нормаў. З ініцыятывы А. Валовіча, у Статуце зьявіўся артыкул, паводле якога «загранічнікам» забаранялася набываць землі і займаць урады ў Вялікім Княстве Літоўскім.
Разам зь [[Ян Геранім Хадкевіч|Янам Геранімам Хадкевічам]] быў праціўнікам абраньня вялікім князем [[Стэфан Баторы|Стэфана Баторыя]], быў прыхільнікам [[Эрнэст Габсбург|Эрнэста Габсбурга]], але пасьля абраньня Баторыя перайшоў на ягоны бок.▼
 
▲ПрымаўБраў актыўны ўдзел у [[Устава на валокі|аграрных рэформах 1550—1560-х гадоў]], за гэтыягэтую службыслужбу атрымаў ад [[Бона Сфорца|Боны Сфорцы]] атрымаў Усьвяцкае[[Усьвяты|Ўсьвяцкае]] і [[Езярышча|Езярышчанскае]] староствы.
 
Адзін зь лідэраў апазыцыі пры заключэньні [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]]. Разам зь ваяводам віленскім і канцлерам [[Мікалай Радзівіл Руды|Мікалаем Радзівілам «Рудым»]], старостам жамойцкім [[Ян Хадкевіч|Янам Хадкевічам]], падскарбіем [[Мікалай Нарушэвіч|Мікалаем Нарушэвічам]], прапанаваў г.зв. «Праект уніі» з 15 артыкулаў, які гарантаваў Вялікаму Княству Літоўскаму адносную незалежнасьць, аднак праект адхілілі. Разам зь іншымі магнатамі — супраціўнікамі аб’яднаньня Вялікага Княства з Каронаю пакінуў Люблінскі сойм, паслаў на [[Падляшша]] і [[Валынь]] адозвы з заклікам змагацца супраць уніі. За гэта яго пазбавілі [[Каралеўшчына|каралеўшчынаў]] на Падляшшы. Аднак пазьней, па прыняцьці уніі, падпісаў яе, у выніку чаго вярнуў канфіскаванае.
 
▲Разам зь [[Ян Геранім Хадкевіч|Янам Геранімам Хадкевічам]] быў праціўнікамсупраціўнікам абраньня вялікім князем [[Стэфан Баторы|Стэфана Баторыя]], быў прыхільнікампадтрымліваў [[Эрнэст Габсбург|Эрнэста Габсбурга]], але пасьля абраньня С. Баторыя перайшоў на ягоны бок.
 
У [[1587]] пратэставаў супраць абраньня [[Жыгімонт Ваза|Жыгімонта Вазы]] без удзелу прадстаўнікоў ад ВКЛ.
 
=== Рэлігійная дзейнасьць ===
Паводле веравызнаньняверы спачатку быў [[праваслаўе|праваслаўным]], але перайшоў у [[кальвінізм]], напрыканцы жыцьця прыхільна ставіўся да [[антытрынітарызм]]у. Падтрымліваў [[Васіль Цяпінскі|Васіля Цяпінскага]], [[Якуб з Калінаўкі|Якуба з Калінаўкі]], [[Сымон Будны|Сымона Буднага]]. Апошні прысьвяціў яму кнігу «Апраўданьне грэшнага чалавека перад Богам» ([[Нясьвіж]], [[1562]])<ref>[[Анатоль Грыцкевіч]]. Валовіч Астафі Багданавіч // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 383.</ref>.
 
На сродкі А. Валовіча ў [[1559]] г.зьявіўся быўпераклад перакладзены твортвору швайцарскага тэолагатэоляга-кальвініста Генрыха Булінгера «Пра праўдзівае прыняцьце цела і крыві Ісуса Хрыста».
 
У тэстамэнце наказаў вызваліць усіх сваіх нявольных і залежных людзей і перадаць іх пад дзяржаўную юрысдыкцыю<ref>[[Анатоль Грыцкевіч|А. П. Грыцкевіч]]. Валовіч Астафі Багданавіч // {{Літаратура/ЭГБ|2к}} С. 209.</ref>.
У сваім тастамэнце наказаў вызваліць усіх сваіх прыгонных сялянаў.
 
=== Сям’я ===
БыўУ жанатышюлбе зь Фядорай Паўлаўнай Сапяжанкай, зь якой меў дачку Рэгіну.
 
== Крыніцы ==
Радок 34 ⟶ 71:
 
== Літаратура ==
* [[Іван Саверчанка|Саверчанка І.]] Астафей Валовіч: (Гіст.-біяг. нарыс). — Мн.: «Голас Радзімы», 1992.
* {{Літаратура/ЭВКЛ|1}}
{{Крыніца ВКЛ|[[Анатоль Грыцкевіч]]}}
* {{Літаратура/ЭГБ|2}}
* [http://www.miniwiki.org/wiki/index.php?wiki=_content.old.knihi.com%2Fpytanni%2F057.html 57. Хто такі Астафей Валовіч?] // {{Літаратура/150 пытаньняў і адказаў з гісторыі Беларусі}}
* Анатоль Мяснікоў. [http://zvyazda.minsk.by/second.html?r=28&p=15&archiv=27122000 Гуманiст, мецэнат, асветнiк] // «[[Звязда]]» № 264 (24115), [[27 сьнежня]] [[2000]].
 
{{Канцлеры вялікія літоўскія}}
{{Падскарбіі вялікія літоўскія}}
{{Падканцлеры ВКЛвялікія літоўскія}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Валовіч, Астафей}}
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Астафей_Валовіч»