Кастусь Езавітаў: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленьне
д шаблёны, -катэгорыі, артаграфія
Радок 19:
| прэм'ер-міністар2 =
| прэзыдэнт2 =
| дата_нараджэньня = [[{{Нарадзіўся|5 лістапада]] [[|11|1893]]|0|1}}
| месца_нараджэньня = <br />[[Дзьвінск]], [[Расейская імпэрыя]]
| дата_сьмерці = [[{{Памёр|23 траўня]] [[|5|1946]]}}
| месца_сьмерці = <br />[[Менск]], [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|БССР]]
| нацыянальнасьць =
| партыя = [[Беларуская сацыялістычная грамада]]
| сужэнец =
| дзеці =
| адукацыя =
| рэлігія =
| бацька =
| маці =
| подпіс =
| узнагароды =
}}
'''Кастусь Барысавіч Езавітаў''' ([[5 лістапада]] [[1893]], [[Дзьвінск]], цяпер [[Латвія]] — [[23 траўня]] [[1946]], [[НКУС БССР|НКУС БССР]], [[Менск]], [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|СССР]]) — беларускі палітычны, грамадзкі і ваенны дзеячдзяяч, публіцыст, перакладчык, пэдагог. Псэўданім і крыптанімы: ''Кастусёнак''; ''К-нак''; ''К. Е.''; ''К. Ез.''
 
== Біяграфія ==
Радок 41:
Пасьля адступленьня бальшавікоў быў прызначаны камэндантам Менску і Менскага гарнізону. [[25 сакавіка]] 1918 удзельнічаў у абвяшчэньні [[БНР]], уваходзіў у склад [[Рада Беларускай Народнай Рэспублікі|Рады]]. Займаў пасаду народнага сакратара па вайсковых справах (міністра абароны).
 
У [[1919]]—[[1920]] гадох быў кіраўніком [[Вайскова-дыпляматычная місія БНР у Латвіі і Эстоніі|Вайскова-дыпляматычнай місіі БНР у Латвіі і Эстоніі]]. Наладзіў дыпляматычныя стасункі беларускага ўраду з урадамі [[Украіна|Ўкраіны]], [[Летува|Летувы]], [[Латвія|Латвіі]], [[Эстонія|Эстоніі]] і [[Фінляндыя|Фінляндыі]], зьвяртаўся з прозьбай аб ваеннай дапамозе да ўраду [[Злучаныя Штаты Амэрыкі|ЗША]]. Праводзіў працу па арганізацыі беларускага войска, пошуку сродкаў на яго ўзбраеньне. Арганізаваў пераход на службу БНР корпуса [[Станіслаў Булак-Балаховіч|С. Булак-Балаховіча]]. У траўні [[1920]] «за выдатную працу на карысьць Беларускай Народнай Рэспублікі» атрымаў званьне [[генэрал-маёрамаёр]]а.
 
У [[1921]]—[[1944]] гадох жыў у [[Рыга|Рызе]], узначаліў Беларускае нацыянальнае аб’яднаньне ў Рызе. Дзякуючы Езавітаву беларуская супольнасьць тут сталася, бадай, найлепш арганізаванай за межамі [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|БССР]]. Ён быў намесьнікам старшыні таварыства «Бацькаўшчына» ў [[Латгалія|Латгаліі]], узначальваў беларускае выдавецтва, таварыства беларусаў-выбаршчыкаў, беларускіх настаўнікаў, навукова-краязнаўчае. Браў удзел у Праскай і Бэрлінскай палітычных канферэнцыях. Рэдагаваў газэту «Голас беларуса» і часопіс «Беларуская школа ў Латвіі». За сваю нацыянальную працу чатыры разы арыштоўваўся латвійскімі ўладамі (у 1924, 1930, 1933 і 1935).
 
У [[Другая сусьветная вайна|Другую сусьветную вайну]] займаўся арганізацыяй у Латвіі беларускіх школ. На [[Другі Ўсебеларускі кангрэс|Другім Усебеларускім кангрэсе]] быў абраны ў склад [[Беларуская Цэнтральная Рада|Беларускай Цэнтральнай Рады]], у [[1945]] годзе займаў пасаду вайсковага міністра ва ўрадзе БЦР. Затрыманы [[СМЕРШ]]ам у красавіку 1945 года. Паводле афіцыйнай версіівэрсіі, памёр падчас сьледзтва ад сухотаў і дыстрафіі [[23 траўня]] [[1946]], па іншых зьвестках расстраляны.
 
== Творчасьць ==
Радок 57:
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Езавітаў, Кастусь Барысавіч}}
[[Катэгорыя:Асобы па альфабэце]]
[[Катэгорыя:Вайскоўцы БНР]]
[[Катэгорыя:Міністры па вайсковых справах БНР]]
Радок 65 ⟶ 64:
[[Катэгорыя:Удзельнікі Другога ўсебеларускага кангрэсу]]
[[Катэгорыя:Беларусы ў Латвіі]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 5 лістапада]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1893 годзе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Дзьвінску]]
[[Катэгорыя:Рэпрэсаваныя ў БССР]]
[[Катэгорыя:Памерлі 23 траўня]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1946 годзе]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў Менску]]
[[Катэгорыя:Памерлі ад тубэркулёзу]]