Друкарня Мамонічаў: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Створана старонка са зьместам ''''Друкарня Мамонічаў''' была заснаваная ў Вільні [[Пётра Мсьціславец...' |
афармленьне, катэгорыі |
||
Радок 1:
'''Друкарня Мамонічаў''' была заснаваная ў [[Вільня|Вільні]] [[Пётра Мсьціславец|Пётрам Мсьціслаўцам]] на сродкі магілёўскіх купцоў [[Мамонічы|Мамонічаў]] у [[1574 год]]зе. У ёй былі аддрукаваны ад 80 да 100 кнігаў, зь іх каля паловы — [[
Была адзінай беларускай друкарняй, якая выпускала зборнікі заканадаўчых актаў, у тым ліку Статут ВКЛ, «Трыбунал абывацелям Вялікага Княства Літоўскага» (1586, [[
== Пачатак працы ==
Першая кніга — літургічнае «Эвангельле напрастольнае» — выйшла [[30 сакавіка]] [[1575 год]]у. Кніга мела «густоўнага рысунку» шрыфт, які праектаваў, выразаў ды адліў для свае друкарні сам Мсьціславец. Мова кнігі, як выданьня прызначанага для богаслужэбнага ўжытку ў праваслаўных цэрквах, была царкоўнаславянская<ref>{{Кніга|аўтар = |частка = Друкарня Пётры Мсьціслаўца. Да 400-годзьдзя віленскага Евангельля|загаловак = Запісы|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = № 13|месца = Нью-Ёрк|выдавецтва = |год = 1975|том = |старонкі = 3|старонак = |сэрыя = |isbn = |тыраж = }}</ref>. [[16 студзеня]] [[1576 год]]у выйшаў «Псалтыр», пасьля — «Часовник».
Радок 14 ⟶ 13:
== Па Мсьціслаўцы ==
У [[1582 год]]зе ў [[Вільня|Вільню]] прыяжджаў з [[Львоў|Львова]] заблудавец Грынь Івановіч, памочнік [[Іван Фёдараў|Івана Федаровіча Масквіціна]], які нарэзаў і адліў Мамонічам два камплекты шрыфтаў — адзін буйнейшы, другі меншы, курсыўны. Гэты шрыфт заставаўся адзіным кірылічным [[курсыў]]ным шрыфтам ажно да 1730-х гадоў.
Радок 20 ⟶ 18:
== Статут ВКЛ ==
[[Статут ВКЛ 1588 году|Трэці статут ВКЛ]] друкаваўся тут у [[1588]], [[1592]]
▲[[Статут ВКЛ 1588 году|Трэці статут ВКЛ]] друкаваўся тут у [[1588]], [[1592]]-[[1593|93]], [[1594]]-[[1595|95]] гадох; у [[1614]] і [[1619]] гадох з друкарні Мамонічаў выходзілі пераклады Статуту на [[Польская мова|польскую мову]].
Статут быў надрукаваны кірылічным курсыўным шрыфтом Грыня Івановіча, пры стварэньні якога за ўзор было ўзятае тагачаснае беларускае скорапіснае пісьмо віленскае вялікакняскае канцылярыі<ref>{{Кніга|аўтар = Карский Е.Ф.|частка = |загаловак = Белорусы. Язык белорусского народа.|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = Вып. I|месца = Минск|выдавецтва = АН БССР|год = 1955|том = |старонкі = 86|старонак = |сэрыя = |isbn = |тыраж = }}</ref>.
== Крыніцы і заўвагі ==
{{Зноскі}}
== Вонкавыя спасылкі ==
* {{Спасылка
| аўтар = Рыгор Максімовіч.
Радок 59 ⟶ 52:
| камэнтар =
}}
[[Катэгорыя:Друкарства]]
[[Катэгорыя:Вільня]]
| |||