Віленская мынца: розьніца паміж вэрсіямі

За часамі Яна Казіміра вялікі падскарбны літоўскі [[Міхал Трызна]] ачоліў Віленскую мынцу. Бяз згоды [[СэймаСойма]] ён распачаў працу [[мынцы]]. Так у [[1652]]—[[1653]] былі выбітыя падвойныя пенязі, шэлягі, грошы, паўтаркі, траякі й шастакі. Яго наступца [[Вінцэнт Гусеўскі]] вымушаны быў зачыніць мынцу ў [[1653]] годзе.

Медзяныя шэлягі ([[барацінка|барацінкі]]) віленская мынца распачала біць толькі ў [[1664]] годзе, т.я. да таго было акупаваная маскоўскім войскам. У [[1666]] годзе [[СэймСойм]] забараніў біцьцё меднага шэляга, і прычыніў усе [[літоўскія мынцы]]. Да таго ў Вільні пасьпелі выбіць паўтаракі, траякі, шастакі, орты, тымфы, паўдукаты і дукаты. У [[1667]] годзе біцьцё літоўскай манэты было забаронена. Віленская мынца была назаўсёды зачынена. Манэты з пазьнейшым датаваньнем лічацца ці [[падробка]]мі, ці памылкамі біцьця.