|
* '''Эдзі Шо''' (Eddie Shaw) — бас-гітара, сьпевы
* '''Роджэр Джонстан''' — бубны, сьпевы (памёр 8 лістапада 2004 г.)
Яны пачалі граць у 1964 годзе і спачатнапад звалісяназовам ''The 5 Torquays''. Спачатку яны мала розніліся ад іншых гуртоў першай паловы 1960-х — яны выконвалі каверы на Чака Бэрры і гралі музыку, натхнёную брытанскімі біт-гуртамі. У той жа час гурт шмат экспэрымэнтаваў у музыцы. Гэры Бёргэр заўважаў: «''Заняло, напэўнамабыць, каля году, каб вырабіць патрэбнае гучаньне. Мы ўвесь час экспэрымэнтавалі''».
Пасьля сканчэньня службы ў войску чальцы гурта выпрацавалі свой адметнывыразны музычны стыль, разам з адметным назовам і выглядам. Эвалюцыя ад іхняга ранейшага звыклага і болей эстэтычнага гучання да жорсткага і авангарднага адбылася, па іх прызнанні, дзеля «парачкі звар’яцелых фантазёраў-экзыстэнцыялістаў» на імя Вальтэр Німан і Карль Рэмі. Рэмі, студэнт адзьдзяленьня дызайну унівэрсытэту ў Вульме, і Німан, студэнт мастацкай акадэміі ў Эсэне, зпраектавалі The Monks як «анты-[[Бітлз]]»: кароткія валасы з выстрыжанай танзурай, чорнычорнае адзетакадзеньне, зашмаргі вакол шыі, і імідж жорсткіх і небяспечных асобаў. Рэмі і Німан былі часткай нямецкай паваеннай авангарднай інтэлігенцыі, якая паўплывала на брытанска-амэрыканскі поп, напэўна, у такой жа меры, як [[гамбург]]ская сцэна на раньніх [[Бітлз]].
У пачатку 1965 году Дэйв Дэй і Роджэр Джонстан зь нянацкузьнянацку выстрыглі ў сябе на галовах танзуры манахаў. Астача гурта наступавала за іміім, і наастаткунапрыканцы чальцы гурта зрадзілісяапрануліся насіцьва уніформуўніформу — чыста чорнае адзеньне, часам сутаны, з зашмаргамі заміж гальштукаў. Эдзі Шо пазьней тлумачыў, што зашмаргі былі сымбалем мэтафарычных зашмаргаў, якія носіць усё чалавецтва. Выступы на канцэртаўканцэртах насілі такі ж характар чорнага гумару, што аматары не заўсёды было сустраканасустракалі з прыязьню. На канцэртах былі розныя рэакцыі публікі, а адзін слухач нават спрабаваў задушыць Гэры Бёргэра на выступе ў [[Гамбург]]у, дзеляпраз пачутагапачутае ім блюзьнерства.
== Стыль ==
Гурт выпрацаваў свой вельмі адметны стыль. У ім почасту адзначалі блізкасцьблізкасьць да такога напрамку мастацтва як [[дадаізм]].
Гурт адкінуў многія тыповыя рысы [[рок-н-рол]]у 60-х:
* Мэлёдыі надавалася мала ўвагі. Сьпевы больш рытмічныя, ніжчым мэлядычныя. Рытмы цяжкія і наваратныя.
* Структура сьпеваў мінімальная і наваратная, яна не наступуенасьледуе стандартнымстандартныя структурамструктуры поп-сьпеваў.
* Словы песень носяць [[дадаізм|дадаісцкі]] і гульлівы характар, часам паранаяльны. Калыханкавыя матывы («''higgle-dy piggle-dy''») чаргуюцца з анты-ваенным патасам («''Why do you kill all those kids over there in Vietnam? Mad Vietcong! My brother died in Vietnam''»).
* Галоўны вакал мае характар галашэньняў, якія адбываюцца на тле глыбокіх гарманічных сьпеваў бэк-вакалу, падобных да рытуальных сьпеваў накшталт грыгарыанскага харалу.
* Гэры Бёргэр ужывае багата гітарнага фідбэку і дысанансу. Бёргэр заяўляў, што [[Джымі Хэндрыкс]] назіраў за іх выступам у [[Гамбург]]у і займеў асаблівую ўвагу нада яго ўжываньнеўжываньня фідбэку і педаліпэдаляў прымочкі. Пасьля выхаду альбому The Monks, ''[[The Velvet Underground]]'' і некаторыя іншыя нойз-рок гурты перанялі падобную манеруманэру выкананьня.
* Дэйв Дэй, заміж гітары, граў на шасці-струннымшасціструнным банджа, на якім браў гітарныя акорды.
Многія падобныя музычныя элемэнты можна знайсьці ў некаторых [[Нью-Ёрк|нью-ёркскіх]] гуртоў 60-х, такіх як ''The Fugs'' і ''[[The Velvet Underground]]''. ДзеляПраз гэтыхгэтыя рысаўрысы гурт The Monks почасту разглядаюць як распачынальнікаўпачынальнікаў пазьнейшага [[панк]]-руху. Дзеля іхніх імправізацый, шумавога гучаньня і адметных рытмаў іх таксама часам разглядаюць як распачынальнікаў [[краўт-рок]]у.
Трэба сказаць, што, дарманягледзячы штона адкіданьне многіх канонаў, гучаньне The Monks заставалася досыць якасным і багатым, чаго патрабавалі, наогул, высокія музычныя стандарты 60-х —: прысутнічалі якасныя вакальныя гармоніі на бэк-вакалах, у некаторых песьнях былі багатыя мэлёдыі.
У 1967 годзе гурт выпусьціў два сінглысамотнікі, а пасьля распаўся праз спрэчкі што да напрамку разьвіцьця і нутраныя закалотысваркі.
У 2000 годзе адбыўсяадбылося рэ-юньянўзьяднаньне гурта на фэсце Cavestomp у [[Нью-Ёрк]]у.
* Ад жніўня 2006 году Гэры Бёргэр займае пасаду мэра гораду Тортл-Рыва, штат [[Мінэсота]].
:* ''Demo Tapes 1965'' (2007, [[Play Loud! Productions]]) [LP, CD]
:* ''The Early Years 1964—1965'' (2009) [LP, CD]
* ''[[Let's Start a Beat - Live From Cavestomp]]'' (2000, [[Cavestomp Records]]) [CD] (рэ-юньянузьяднаньне на фэсце Cavestomp — [[нью-ёрк]]скім штогадовым фэсьце, які зьбірае гурты 60-х на тыднёвыя жывыя выступы).
: '''Перавыданьні:'''
::* ''...let’s start a beat!'' (2004, [[Munster Records]]) [CD]
=== Трыб’юты ===
* ''[[Silver Monk Time]] — трыб’ют, (2006, Play Loud! Productions)
:* «Monk Time» b/w «Higgle-dy Piggle-dy» (2006, Play Loud! Producitons) — сінглсамотнік з вышменаванагавышэй узгаданага альбому
:* «Drunken Maria» b/w «Monk Chant» (2009, Play Loud! Producitons) — сінглсамотнік з вышменаванагавышэй узгаданага альбому
== Кіно ==
| 