Народны сакратарыят БНР: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія |
выпраўленьне спасылак |
||
Радок 3:
|-
| | НС замежных
| | [[Язэп Варонка]]
| | [[БСГ]], цэнтр
Радок 9:
|-
| | НС унутраных
| | [[Іван Макрэеў]]
| | [[ПС-Р]], украінец
Радок 33:
|-
| | [[Міністры шляхоў зносін БНР|НС шляхоў зносін]]
| | [[
| | [[ПС-Р]]
Радок 51:
|-
| | НС вялікарускіх
| | [[Павел Злобін]]
| | [[ПС-Р]], правы,
|-
| | НС пошты і тэлеграфу
| | [[
| | [[БСГ]], цэнтр
Радок 75:
|-
| | НС ваенных
| | [[Кастусь Езавітаў]]
| | [[БСГ]]
Радок 81:
|-
| | [[
| | [[Мойша Гутман]]
| | жыдоўская партыя С. С. і Е. С.
Радок 92:
|}
'''Беларускі Народны Сакратарыят''' — выканаўчы ворган, створаны ў [[Менск]]у Выканаўчым Камітэтам Рады [[Першы Ўсебеларускі кангрэс|Першага
Магчымасьць скліканьня такога воргану зьявілася пасьля эвакуацыі [[Аблвыканкамзах]]у ў ноч на [[19 лютага]] [[1918]], пасьля пераходу ў наступленьне нямецкага войска. Сакратарыят абвясьціў сябе вярхоўнай уладай у краі да «скліканьня на дэмакратычных асновах Устаноўчага Сходу Беларусі».
Сакратарыят быў першым урадам [[БНР]] і, фактычна, першым уласна беларускім урадам, аднак ён ня быў фармальна прызнаны як паўнамоцны орган ані савецкай уладай у [[Масква|Маскве]], ані нямецкай акупацыйнай уладай. У кастрычніку [[1918]] году перайменаваны ў [[Рада народных міністраў БНР|Раду народных міністраў БНР]].
Першы Старшыня — [[Язэп Варонка]],
== Літаратура ==
|