AC/DC: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
→‎Back in Black: артаграфія
Радок 58:
Наступны альбом, «[[For Those About to Rock]] (We Salute You)», выпушчаны ў [[1981]] годзе таксама вельмі добра прадаваўся й быў добра прыняты крытыкамі. Аднайменная альбому кампазыцыя, якая канчаецца пад гром пякучых пушак, стала кульмінацыйным і завяршальным нумарам большасьці наступных канцэртаў AC/DC.
 
Альбом «[[Flick of the Switch]]» 1983 года гурт прадусавайпрадусаваўся бяз Ланга. Барабаншчык [[Філ Рад]] з-за асабістых рознагалосьсяў зь астатнімі чальцамі гурта, выкліканых, па некаторых дадзеных, праблемамі ззь алкаголемалькаголем, пакінуў гурт. На яго мейсца пасьля ананімнага праслухоўваньня ўзялі Саймана Райта (Simon Wright), былога чальца гурта Tytan. У [[1985]] годзе ў новым складзе гурт запісаў меней пасьпяховы альбом «[[Fly on the Wall]]», спрадусаваны братамі Янгамі. Разам з гэтым альбомам гурт выпусьціў серыюсэрыю музычнага відэа, якая выконвае пяць з дзесяці песень альбома ў бары, з выкарыстаньнем розных спецэфектаў, уключаючы аніміраваную муху.
 
У [[1986]] годзе AC/DC вярнуліся ў хіт-парады з загалоўнай песьняй альбома «[[Who Made Who]]», які зьяўляецца саўндтрэкам да фільма [[Стывен Кінг|Стывена Кінга]] «[[Максымальнае паскарэньне]]» (Maximum Overdrive). Альбом таксама ўтрымоўваў дзьве новых інструмэнтальных кампазыцыі й хіты зь папярэдніх альбомаў. У лютым [[1986]] года гурт быў прыняты ў Залу славы Аўстралійскай асацыяцыі гуказапісвальнай індустрыі (Australian Record Industry Association Hall of Fame). Альбом [[1988]] года «[[Blow Up Your Video]]» гурт выпусьціў разам зь першапачатковым складам прадусэраў, [[Гары Ванда]]й (Harry Vanda) і[[Джордж Янг|Джорджам Янгам]]. Гэты альбом прадаваўся лепш, чым папярэдні й патрапіў у брытанскі хіт-парад дваццаці лепшых сынгалаў зь песняй «Heatseeker».
Радок 68:
Выступ быў запісаны на відэа пад кіраўніцтвам Уэйна Ішама. Маскоўскі канцэрт стаў асабліва выбітнай падзеяй у культурным жыцьці краіны ў сьвятле таго, што большасьць заходняй рок-музыкі было забароненай і практычна абвешчанай па-за законам.
 
Падчас тура «The Razor’s Edge» было запісана на плёнку некалькі выступаў «AC/DC». Сярод іх былі гістарычны канцэрт у Маскве, а таксама ў Кастл-Донінгтоне, пры здымцы якога рэжысёр Дэвід Малет задзейнічаў 22 камерыкамэры.
 
У [[1994]] годзе ў гурт вярнуўся [[Філ Рад]]. Сыход [[Крыс Слэйд|Крыса Слэйда]], у гэтай сувязі, быў дружалюбным і адбыўся ў асноўным з-за моцнага жаданьня чальцоў гурта вярнуць Рада. Па меркаваньню [[Ангус Янг|Ангуса Янга]], Слэйд быў лепшым музыкай у AC/DC, але жаданьне ўбачыць у гурце Філа было мацней. У складзе [[1980]]—[[1983]] гадоў гурт запісаў у [[1995]] годзе альбом «[[Ballbreaker]]» з прад'юсэрам Рыком Рубінам і «[[Stiff Upper Lip]]» у [[2000]] годзе.