Віктар Ганчар: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
унутраныя спасылкі, артаграфія, шаблёны, нэўтральнасьць
Радок 1:
{{Няма крыніц}}
{{Вікіфікаваць}}
{{Палітык
| імя = Віктар Ганчар
Радок 32:
| камэнтар =
}}
'''Віктар Іосіфавіч Ганчар''' ([[7 верасьня]] [[1958]], пас. [[Родзічава]], [[Менская вобласьць]] — [[16 верасьня]] [[1999]] (?)) — беларускі палітык, бязь сьледу зьніклы ці выкрадзены ў [[1999]] годзе разам з [[Анатоль Красоўскі|Анатолем Красоўскім]].
 
== Біяграфія ==
На [[Прэзыдэнцкія выбары ў Беларусі 1994 году|прэзыдэнцкіх выбарах 1994 году]] Віктар Ганчар быў адным з кіраўнікоў выбарчага штабу [[Аляксандар Лукашэнка|Аляксандра Лукашэнкі]]. З [[1994]] году Ганчар быў намесьнікам старшыні ўраду Беларусі.
 
На [[Прэзыдэнцкія выбары ў Беларусі 1994 году|прэзыдэнцкіх выбарах 1994 году]] Віктар Ганчар быў адным з кіраўнікоў выбарчага штабу [[Аляксандар Лукашэнка|Аляксандра Лукашэнкі]]. З [[1994]] году Ганчар быў намесьнікам старшыні [[Савет міністраў Рэспублікі Беларусь|ўраду Беларусі]].
 
З [[1995]] г. — дэпутат [[Вярхоўны Савет Рэспублікі Беларусь|Вярхоўнага Савету Беларусі]], намесьнік старшыні.
Радок 40 ⟶ 42:
Напярэдадні [[Рэфэрэндум у Беларусі 1996 году|рэфэрэндуму 1996 г.]] і ў [[1998]] г. — старшыня [[Цэнтральная выбарчая камісія Беларусі|Цэнтральнае выбарчае камісіі]].
 
Віктар Ганчар браў актыўны ўдзел у працы Вярхоўнага СаветаСавету падчас канстытуцыйнага крызісакрызісу 1996 году, быў адным з найбольш актыўных ініцыятараў працэсу [[імпічмэнт]]ау А. Лукашэнку.
 
У траўні [[1999]] году Віктар Ганчар арганізаваў кампанію па выбарах прэзыдэнта Беларусі, якая была сарваная ўладамі. У ліпені [[1999]] году Ганчар абвесьціўабвясьціў пра сканчэньне тэрміна легітымнага прэзыдэнцкага кіраваньня [[Аляксандар Лукашэнка|Аляксандра Лукашэнкі]], зыходзячы зь непрызнаньня легітымнасьці [[Рэфэрэндум у Беларусі 1996 году|рэфэрэндуму 1996 г.]]{{Няма крыніцы}}
 
[[16 верасьня]] [[1999]] году Віктар Ганчар разам зса сваім сябрам бізнэсоўцам [[Анатоль Красоўскі|Анатолем Красоўскім]] зьніклі бязь зьвестак. Пазьней на месцы, дзе па меркаваньнях адбылося выкраданьне, былі знойдзеныя аскепкі шкла аўтамабіля і сьляды крыві. Паводле словаў палітычнага эмігранта і былога начальніка СІЗА №1 [[Алег Алкаеў|Алега Алкаева]], Віктар Ганчар быў выкрадзены, а пасьля гэтага расстраляны паводле загадаў людзей, набліжаных да Аляксандра Лукашэнкі{{Няма крыніцы}}. Патрабаваньні расьсьледваньня зьнікненьня Ганчара й Красоўскага — адныя з асноўных патрабаваньняў беларускай апазыцыі, таксама яны прысутнічаюць у дакумэнтах міжнародных арганізацыяў і структураў{{Няма крыніцы}}.
У траўні [[1999]] году Віктар Ганчар арганізаваў кампанію па выбарах прэзыдэнта Беларусі, якая была сарваная ўладамі. У ліпені [[1999]] году Ганчар абвесьціў пра сканчэньне тэрміна легітымнага прэзыдэнцкага кіраваньня [[Аляксандар Лукашэнка|Аляксандра Лукашэнкі]], зыходзячы зь непрызнаньня легітымнасьці рэфэрэндуму 1996 г.
 
[[16 верасьня]] [[1999]] году Віктар Ганчар разам з сваім сябрам бізнэсоўцам [[Анатоль Красоўскі|Анатолем Красоўскім]] зьніклі бязь зьвестак. Пазьней на месцы, дзе па меркаваньнях адбылося выкраданьне, былі знойдзеныя аскепкі шкла аўтамабіля і сьляды крыві. Паводле словаў палітычнага эмігранта і былога начальніка СІЗА №1 [[Алег Алкаеў|Алега Алкаева]], Віктар Ганчар быў выкрадзены, а пасьля гэтага расстраляны паводле загадаў людзей, набліжаных да Аляксандра Лукашэнкі. Патрабаваньні расьсьледваньня зьнікненьня Ганчара й Красоўскага — адныя з асноўных патрабаваньняў беларускай апазыцыі, таксама яны прысутнічаюць у дакумэнтах міжнародных арганізацыяў і структураў.
== Вонкавыя спасылкі ==
* [http://www.ucpb.org/rus/library/weremember/gonchar1.shtml Мы помним… Виктор Гончар]