Тамаш Грыб: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія
д вікіфікацыя, артаграфія
Радок 22:
| прэзыдэнт2 =
 
| пасада3 =
| пачатак_тэрміну3 =
| канец_тэрміну3 =
| папярэднік3 =
| наступнік3 =
Радок 47:
}}
 
'''Тамаш Тамашавіч Грыб''' ([[19 сакавіка]] [[1895]] в. [[Паляны (Астравецкі раён)|Паляны]], Астравеччына  — [[25 студзеня]] [[1938]], [[Прага]]) - — беларускі грамадзка-палітычны і культурны дзеяч.
 
Нарадзіўся ў беднай сялянскай сям’і. Навучаўся ў ПецярбургскімПецярбурскім псіханеўралагічным інстытуце, дзе зблізіўся з беларускім рухам.
 
З [[1916]] года  — у войску, удзельнік [[Першая сусьветная вайна|Першай сусветнайсусьветнай вайны]] на Румынскім фронце<ref>[http://ibelarus.net/post/157 Доктар філасофіі з Палянаў (частка 1)]</ref>. Дэлегат [[Першы Ўсебеларускі кангрэс|І Усебеларускага з’езда]] (сьнежань [[1917]] года), на якім быў арыштаваны бальшавікамі. Адзін з аўтараў Устаўных грамат БНР, сябра [[Рада БНР|Рады БНР]] і яе Выканкама ў 1918, займаў пасады [[Міністры земляробства БНР|міністра земляробства]] і [[Міністры ўнутраных спраў БНР|міністра ўнутраных спраў]].
 
Уваходзіў у [[Цэнтральная Беларуская Вайсковая Рада|Цэнтральную Беларускую вайсковую раду]]. Адзін з лідэраў [[Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянераўрэвалюцыянэраў|Беларускай партыі сацыялістаў-рэвалюцыянераў]].
 
Удзельнік 3-га Усерасійскага з’езда Саветаў у [[1918]]. У [[1918]] годзе чытаў лекцыі на курсах беларусазнаўства ў Менску. На пачатку [[1919]] года выдае ў [[Вільня|Вільні]] газетугазэту «[[Грамадзянін (газэта)|Грамадзянін]]». [[З красавіка]] [[1919]] года  — у Гародні, дзе супрацоўнічае ў газецегазэце «[[Родны край (1919)|Родны край]]», затым  — у Менску. Двойчы ў 1919 годзе зьняволены польскімі ўладамі за беларускую незалежніцкую дзейнасьць. Інтэрнаваны ў лагеры Домбэ пад [[Кракаў|Кракавам]], адкуль уцёк.
 
Напрыканцы [[1920]] года выязджае ў [[Коўна]], удзельнічае тут у выданьні газетыгазэты «[[Сялянская доля (газэта)|Сялянская доля]]». Удзельнік Усебеларускай палітычнай канферэнцыіканфэрэнцыі ([[Прага]], [[1921]]). З [[1922]] года  — у [[Чэхаславаччына|Чэхіі]]. Скончыў філясофскі факультэт [[Карлаў унівэрсытэт|Карлава ўнівэрсытэта]] (1928). Абараніў доктарскую дысэртацыю на тэму “Паляне«Паляне:Пытаньне народу і нацыі”нацыі»<ref>[http://www.svaboda.org/content/transcript/769995.html Імёны Свабоды: Тамаш Грыб] [[Радыё Свабода]]</ref><ref>[http://ibelarus.net/post/163 Доктар філасофіі з Палянаў (частка 2)] </ref>.
 
Стварыў у Празе Беларускае (Крывіцкае) культурнае таварыства імя Ф. Скарыны. Актыўна працаваў у суполцы [[Беларускі студэнцкі саюз|Беларускага студэнцкага саюза]]. Удзельнічаў у працы Беларускай Рады ў Празе. З [[1930]] года працаваў тут у Славянскай бібліятэцы.
 
У [[1934]]—[[1938]] гадах  — загадчык беларускага замежнага архіва ў Празе. Друкаваў артыкулы на тэмы гісторыі, грамадзкай думкі, нацыянальна-палітычнага жыцьця Беларусі ў часопісах «[[Студэнцкая Думка (Вільня)|Студэнцкая думка]]», «[[Золак (часопіс)|Золак]]», «[[Iskry Skaryny]]». Перакладаў публіцыстыку з рускай і чэскай моваў. Складаў бібліяграфію беларусазнаўства.
 
Ня вытрымаў цяжкіх камплікацыяў грыпу й памёр. Пахаваны на Альшанах у Празе<ref>[http://www.polskieradio.pl/zagranica/ru/news/print.aspx?id=20770 Тамаш Грыб — змагар за Беларусь] Польскае Радыё для Беларусі</ref>.
 
== Цікавыя факты ==
* Жонкі - — [[Паўліна Мядзёлка]], [[Палута Бадунова]].
 
== Вонкавыя спасылкі ==