Гарадзенскі езуіцкі калегіюм: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне |
→Гісторыя: вікіфікацыя, дапаўненьне |
||
Радок 71:
|тыраж = 2000
}}
</ref> (па іншых дадзеных у [[1622]])<ref name=ref98/>, дзякуючы старосьце гарадзенскаму Станіславу Касабуцкаму, які, выпраўляючыся на вайну з туркамі, запісаў у завяшчаньні на выпадак яго сьмерці вёску Сухая Баля езуітам, але даходаў ад гэтае фундацыі хапала толькі для адкрыцьця ў горадзе місіянэрскай станцыі<ref name=ref98/>.
Ужо ў [[1558]] годзе быў ўстаноўлены мінімум матэрыяльнай базы для адкрыцьця калегіюму<ref name=ref99>{{Кніга
Радок 90:
|isbn =
|тыраж =
}}</ref>. Ён уключаў наяўнасьць жылога памяшканьня для саміх езуітаў, памяшканьне для заняткаў, касьцёла і набажэнстваў. Фундацыя павінна была забясьпечваць утрыманьне 14 чалавек (гэткі мінімум патрабаваўся для
|аўтар = Borowik P.
|загаловак = Jurydyki miasta Grodno w XV-XVIII wieku. Stanowy podział nieruchomości.
Радок 111:
|-
|Францішак Ісайкоўскі</br>(Franciszek Dołmat Isajkowski)
|Мінулы настаяцель гарадзенскага прыходу, затым
|Угодзьдзі Сьвіслач
|-
Радок 122:
|Запісаная Таварыству свая радавую вёска Шупэнэ (Szupienie)
|}
У [[1630]] годзе ў школе была заснаваная Марыянская Кангрэгацыя студэнтаў — самакіравальная грамадзкая арганізацыя навучэнцаў. Праз тры гады, у [[1633]] годзе былі створаныя ўмовы, каб дадаць у адукацыйную праграму школы кляс паэтыкі. У [[1645]] годзе дадаўся кляс рыторыкі, пасьля чаго плянавалася цягам некалькіх год узьняць школу да ўзроўню поўнага калегіюму<ref>{{Кніга
|аўтар = Блинова Т.Б.
|загаловак = Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения
|месца = Гродно: ГрГУ
|год = [[2002]]
|старонкі = 292
}}</ref>, але ў выніку войнаў, якія пачаліся ў [[1648]] годзе з паўстаньня Багдана Хмяльніцкага і, у прыватнасьці, [[Вайна Расеі з Рэччу Паспалітай 1654—1667 гадоў|нашэсьцяў маскоўскіх войскаў 1655—1662 гадоў]] горад быў спустошаным дашчэнту, а рэзыдэнцыя езуітаў прыпыніла сваю дзейнасьць.
== Крыніцы ==
{{Зноскі}}
|