Кузьма Цярэшчанка: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія
афармленьне
Радок 56:
3 пачатку [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] у дзеючай арміі. У [[1917]] старшыня Пскоўскай беларускай рады, дэлегат зьезду беларусаў-вайскоўцаў Паўночнага фронту ў Віцебску і [[Першы Ўсебеларускі кангрэс|Ўсебеларускага зьезду]] ў Менску. З [[1918]] член Віленскай беларускай рады, адзін з арганізатараў Гродзенскага Беларускага нацыянальнага камітэта. Прымаў удзел у арганізацыі партыі беларускіх эсэраў на Гродзеншчыне, падтрымліваў сувязі з бальшавікамі.
 
У студзені — лютым [[1919]] камісар Міністэрства беларускіх спраў Літоўскай тарыбы ў Беластоку, Гродне. [[1 лютага]] [[1919]] прызначаны [[Антон Луцкевіч|Антонам Луцкевічам]] на пасаду міністра ўнутраных спраў БНР<ref>[[Андрэй Чарнякевіч]]. [http://pagonia.org/index.php?option=com_content&task=view&id=29138&Itemid=19 Паліто за чатыры мільёны] // [[АндрэйПагоня Чарнякевіч(газэта, 1992)|Пагоня]], Пагоня [[26.03. сакавіка]] [[2007]]</ref>. Удзельнік клюбу «[[Беларуская хатка]]» ў [[Горадня|Горадні]], адзін з ініцыятараў скліканьня Беларускага зьезду Віленшчыны і Гарадзеншчыны летам [[1919]]. З восені [[1919]] старшыня [[Часовы беларускі нацыянальны камітэт|Часовага Беларускага нацыянальнага камітэта]] ў [[Менск]]у, адзін з кіраўнікоў Цэнтральнага Беларускага саюза сельскай гаспадаркі. Вітаючы начальніка Польскай дзяржавы [[Юзэф Пілсудзкі|Юзэфа Пілсудзкага]] ў [[Менск]]у, Цярэшчанка падзякаваў яму за вызваленьне Гародні, Вільні і Менску і прыгадаў, што ў няволі застаюцца прыналежныя Беларускай Народнай Рэспубліцы гарады — Віцебск, Магілёў, Смаленск<ref>ІІ. Змаганне за сваю дзяржаўнасць // [[Яўген Мірановіч]]. [http://kamunikat.fontel.net/www/knizki/historia/miranovicz/naviejszaja/naviejszaja_02.htm НАВЕЙШАЯНавейшая ГІСТОРЫЯгісторыя БЕЛАРУСІБеларусі]. [[Яўген Мірановіч]]Беласток: Праграмная Рада Тыднёвіка Беларусаў у Польшчы Ніва, Камунікат1999</ref>.
 
Член [[Найвышэйшая Рада БНР|Найвышэйшай Рады БНР]]. На нацыянальна-палітычнай нарадзе ў [[1920]] у Рызе самавольна склаў яе паўнамоцтвы, прызнаў урад [[Вацлаў Ластоўскі|Вацлава Ластоўскага]].
Радок 62:
У другой палове [[1920]] знаходзіўся ў [[Варшава|Варшаве]] і заходніх паветах Беларусі. Напрыканцы лістапада [[Беларуская Вайсковая Камісія|Беларуская Вайсковая Камісыя]] накіравала групу афіцэраў з 12 чалавек на чале з Кузьмой Цярэшчанкам на дапамогу ўдзельнікам [[Слуцкі збройны чын|Слуцкага паўстання]]. Але да случакоў даехалі толькі 3 афіцэры.
 
Цярэшчанка адмоўна ставіўся да [[Станіслаў Булак-Балаховіч|Балаховіча]], заявіўшы: «''Для беларусаў Балаховіч зьяўляўся прадстаўніком чорнай расейскай рэакцыі ў Адзінай, Недзялімай''»<ref>[[Уладзімер Ляхоўскі]]. [http://bk.baj.by/lekcyji/historyja/lahouski_02.htm Беларусь БЕЛАРУСЬпадчас ПАДЧАС ПОЛЬСКАпольска-САВЕЦКАЕсавецкае ВАЙНЫвайны (1919—1921 ГГ.)] [[Уладзімер Ляхоўскі]]// Лекцыі Беларускага КалегіўмаКалегіюму</ref>.
 
З [[1921]] у [[Вільня|Вільні]], удзельнічаў у арганізацыі СаюзаСаюзу сельскай гаспадаркі Віленскага краю.
 
У пачатку [[1922]] пераехаў у [[БССР|Савецкую Беларусь]], працаваў на адказных пасадах у [[Цэнтральны Беларускі саюз сельскай гаспадаркі|Цэнтральным Беларускім саюзе сельскай гаспадаркі]].
Радок 73:
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
== Вонкавыя спасылкі ==
* [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-iii-kniga-ii?id=21403 СлоўнікЦЯРЭШЧАНКА Маракова(ТЭРЭШЧАНКА) Кузьма Юр’евіч] // {{Літаратура/Даведнік Маракова|РЛ|3|2|РЛ1-3|РЛ1-3}}
 
{{Шаблён:Міністры ўнутраных справаў БНР}}