Саната: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў |
дНяма апісаньня зьменаў |
||
Радок 1:
'''Саната''' ({{lang-it|sonata}} ад лац. ''sonare'' - гучаць), музычны твор цыклічнай формы (звычайна 3 або 4 часткі) для аднаго або некалькіх інструмэнтаў.
Тэрмін «саната» вядомы з [[16 стагодзьдзе|16 стагодзьдзя]]. Першапачаткова гэтым тэрмінам называлі любы інструмэнтальны твор. у процівагу вакальных кантаты.
На пачатак [[17 стагодзьдзе|17 стагодзьдзя]] ўтварылася 2 тыпу санат: царкоўныя санаты (''sonata da chiesa'') і камэрная саната (''sonata da camera''). Для царкоўных санат характэрныя 4-прыватнае цыкл з пэўнай пасьлядоўнасьцю тэмпаў частак (павольна - хутка - павольна - хутка, альбо хутка - павольна - хутка - хутка), сур'ёзнасьць музыкі. Камэрная саната - свабодная пасьлядоўнасьць танцавальных нумароў. Грань паміж гэтымі відамі саната хутка сьціраецца.
У 17 ст. атрымалі распаўсюджваньне т.зв. трыо-санаты для 2 ці 3 выканаўцаў з суправаджэньнем генерал-басу. Найважнейшая становішча займалі таксама саната для адной скрыпкі і генерал баса, перш за ўсё ў кампазытараў т.зв. італьянскай скрыпічных школы - А. Вівальдзі, А. Карэлі і інш Саната для скрыпкі з цалкам выпісана шмат распрацаванай партыяй клавіра зьявіліся ў [[Ёган Бах|Ё. С. Баха]].
У раньнеклясычны пэрыяд (сярэдзіна [[18
У творчасьці кампазытараў-рамантыкаў адбывалася узбагачэньне і пераасэнсаваньне жанру клясычнай санаты (пераважна бэтховэнскага тыпу). Вялікі ўклад у разьвіцьцё санаты ўнесьлі [[Шапэн|Ф. Шапэн]], [[Робэрт Шуман|Р. Шуман]], [[Фэрэнц Ліст|Ф. Ліст]], І. Брамс, [[Гріг|Э. Гріг]] і інш У іх творчасьці ўзмацнілася тэндэнцыя да шырокага сымфанічнага трактоўкі жанру, паглыбіцца кантрастнасьць вобразаў. Імкненьне да адзінства цыкла прыводзіць да стварэньня адначасткавых санат (першы - у 2-й Санаце для фартэпіяна Ф. Ліста).
|