Фэлікс Мэндэльсон: розьніца паміж вэрсіямі

Нарадзіўся у [[Гамбург]]у ў сям’і банкіра Абрагама МендэльсонаМэндэльсона, які разам з жонкай Ліей прынялі хрысьціянства, і іх дзеці былі ахрышчаныахрышчаныя пад прозьвішчам Мэндэльсон-Бартольдзі. Дзед ФеліксаФэлікса МендэльсонаМэндэльсона — Мазэс Мэндэльсон быў прызнаным у Нямеччыне філёзафаўфілёзафам.

У [[1812]] годзе Мэндэльсон пераязджае ззь сям’ёй у Берлін[[Бэрлін]], дзе з [[1817]] году пачынае займацца музыкай з К. ЦельтеромЦэльтэрам, а ў [[1821]] годзе знаёміцца з [[Гётэ|Ёганам Вольфгангам Гётэ]]. На фарміраваньнефармаваньне эстэтычных поглядаў Мэндэльсона значна паўплывала зносіныстасункі з выбітнымі прадстаўнікамі навуковай і мастацкай думкі (В.Вільгэльм Гумбольдтфон Гумбальдт, Г.Генрых ГейнэГайнэ, Э.[[Эрнст Тэадар Амадэй Т. А. Гофман]], К. М. Вэбэр, Н.Нікола Паганіні); вялікую ролю адыгралі шматгадовы кантакт з ЫЁ. В. Гётэ, які прывіў Мэндэльсону сымпатыі да клясычнага мастацтва, а таксама курс лекцыйлекцыяў Г. Гегеля па эстэтыцы, які быў праслуханага МэндэльсонаМэндэльсонам у Бэрлінскім унівэрсытэце.

Стварэньне увэртюрыувэрцюры да камедыікамэдыі У.[[Ўільям Шэксьпір|Ўільяма Шэксьпіра]] «Сон у летнюю ноч» (1826) — сьведчаньне раньняй творчай сталасьці Мэндэльсона. Значнай падзеяй у музычнамутагачасным жыцьцямузычным таго часужыцьці было выкананьне «Страсьці па Матфею» Баха пад кіраўніцтвам Мэндэльсона пасьля шматгадовага забыцьця «Страсьці па Матфей» Баха (1829). Адначасова Мендэльсон атрымаў славу кампазытара, піяніста, скрыпача. У 1829-32 гг. Мэндэльсон падарожнічаў па ЕўропеЭўропе, дарожныя ўражанніўражаньні адбіліся ў «Італьянскай», «шатландскайшатляндзкай» сымфоніі і іншых творах.

У [[1833]] годзе Мэндэльсон кіраваў ніжнярэйнскімыніжнярэйнскімі музычнымі фэстывалямі, у 1833-35 музикмузык-дырэктар у ДзюсэльдорфДзюсэльдорфе (пад кіраўніцтвам Мэндэльсона ўпершыню выкананы многія творы Г. Ф. Гендэль, [[Ёган Сэбастыян Бах|Баха]], [[Вольфганг Амадэй Моцарт|В. А. Моцарта]], [[Людвіг ван Бэтховэн|Л. Бэтховэна]]). З [[1835]] году дырыжор і кіраўнік аркестра ГэвандхаузаГэвандхаўза ў Ляйпцыгу, які атрымаў дзякуючы Мэндэльсона сусьветную вядомасьць. У [[1843]] годзе па ініцыятыве Мэндэльсона адкрылася Ляйпцыская кансэрваторыя.

Мэндэльсон — выдатны прадстаўнік нямецкага рамантызму, цесна зьвязаны з клясычнымі традыцыямі. Музыка Мэндэльсона ураўнаважаная і адрозьніваецца імкненьнем да яснасьці. і ураўнаважана, ёйЁй ўласьцівыя элегічнасьць тону, апора на бытавыя формы музіцыраваньня і інтанацыі нямецкай народнай песьні («Песьні безбяз слоў» для фартэпіяна і інш). Спэцыфічная для Мэндэльсона вобразная сфэра — элегантная фантастычная скэрцознасьцьскерцознасьць (увэртюраувэрцюра з музыкі да п’есы «Сон у летнюю ноч» і інш.) ВыканальніцкайВыканальніцкі стыль Мэндэльсона-піяніста, праціўніка павярхоўнапавярхоўнай віртуознасьцьвіртуознасьці, паўплываў на яго інструмэнтальную музыку (канцэрты, ансамблі і інш). Адзін са стваральнікаў рамантычнага сымфанізмасымфанізму, Мэндэльсон ўзбагаціў яго жанрам праграмнай канцэртнай увэртюрыувэрцюры («Марская цішыня і шчасьлівае плаваньне», 1832, і інш).