Беларуская нацыянал-сацыялістычная партыя: розьніца паміж вэрсіямі

Напачатку партыя арыентавалася на [[Адольф Гітлер|гітлераўскую]] [[Нямеччына|Нямеччыну]], і зьвязвала зь ёй свае палітычныя надзеі. Галоўным ворагам сябры партыі бачылі [[Жыды|жыдоў]] і [[Бальшавікі|бальшавікоў]], кіруючых [[СССР|Савецкім Саюзам]]. У сваім артыкуле «Жыды ў Беларусі» Фабіян Акінчыц пісаў, што жыды доўга прыгняталі эўрапейскія народы, аднак цяпер гэтыя народы паўстаюць усьлед за Нямеччынай, закладаючы пачатак «новай Эўропы». Яшчэ ў адным з артыкулаў ён пры дапамозе цытатаў з [[Талмуд|Талмуду]] прабаваўспрабаваў паказаць, што габрэі варожа ставяцца да астатніх людзей. «Па нашаму глыбокаму перакананьню, абапёртаму на абсэрвацыі жыдоўскага народу, гэты апошні імкнецца да сусьветнага панаваньня, каторае ён спадзяецца дасягнуць шляхам разбурэньня сучаснага грамадзкага ладу з адначасным маральным аслабленьнем усіх народаў». — пісаў С. Булат у «Новым Шляху».

Кіраўніцтва партыі актыўна распрацоўвала ідэялёґію і намагалася пашырыць сетку партыйных суполак. Партыя мела моцныя пазыцыі на [[Стоўпцы|Стаўпеччыне]]. Кіраўніцтва БНСП жадала, каб у будучыні беларускі народ аб'яднаўся вакол гэтай партыі.

У [[1937]] годзе БНСП была забароненая польскімі ўладамі, і частка сяброў на чале з Акінчыцам у [[1938]] годзе на чале з Акінчыцам выехалі ў Нямеччыну, дзе Акінчыц узначаліў беларускае бюро ў нямецкім Міністэрстве прапаґанды. У [[1940]] годзе БНСП на чале з Казлоўскім нелеґальна дзейнічала на [[Вільня|Віленшчыне]].

Акінчыц, таксама намагаўся дапамагаць вызваляць беларусаў зь нямецкага палону, беспасьпяхова прасіў Розэнбэрґа, да якога меў дачыненьне, вярнуць калгасную зямлю сялянам. Ваеннапалонных спрабаваў вэрбаваць у прапаґандысты, якія потым адпраўляліся ў Беларусь і вялі антыкамуністычную прапаґанду сярод насельніцтва (усяго былі адпраўленыя 4 выпускі, каля 70 чалавек). Так быў вызвалены з палону [[Міхась Ганько]], будучы кіраўнік [[Саюз Беларускай Моладзі|Саюзу Беларускай Моладзі]].