Гіпакрат: розьніца паміж вэрсіямі

▲'''Гіпакрат''' (грэцкае Ιπποκράτης, Hippokrates) (каля 460 да н. Хр., выспа Кос — каля 377 да н. Хр.) старажытнагрэцкі лекар, «бацька мэдыцыны», якая ў тым ліку і яго высілкамі вылучылася зь філязофіі ў асобную навуку.

▲У філязофскім пляне, Г., праўдападобна, прымыкаў да Геракліта. Ён разглядаў мэдыцыну як досьледную экспэрымэнтальную навуку. Мэдычная школа Коса доўга карысталася вялікай павагай (знакамітае сьвяцілішча Асклепіён на Косе). За працы Г. выдаваліся многія пазьнейшыя псэўдагіпакратаўскія творы.

▲Пачатковую мэдычную адукацыю Г. атрымаў ад бацькі — лекара Геракліда. Дзеля навуковага ўдасканаленьня ў маладосьці Г. шмат вандраваў і вывучаў мэдыцыну ў розных краінах па практыцы мясцовых лекараў і па абетных табліцах, якія вывешваліся ў бажніцах Эскулапа.

▲Гісторыя яго жыцьця малавядомая, нават дакладна невядома, колькі пражыў Г. - 83 ці 104 гады. Існуюць паданьні і аповяды пра яго біяграфію, але яны маюць легендарны характар. Імя Г. стала зборным, калектыўным, і многія творы зь 70 прыпісваных яму, належаць іншым аўтарам, пераважна ягоным сынам. Сапраўднымі дасьледнікі прызнаюць ад 18 да 8 твораў. Гэта трактаты — «Аб вятрох», «Аб паветрах, водах і мясцовасьцях», «Прагностыка», «Аб дыеце пры вострых хваробах», першая і трэцяя кнігі «Эпідэммяў», «Афарызмы» (першыя чатыры разьдзелы), хірургічныя трактаты «Пра суставы» і «Пра пераломы», што зьяўляюцца шэдэўрамі «Зборніка». Існуе колькі твораў Г. этычнага напрамку: «Клятва», «Закон», «Пра лекара», «Пра добрапрыстойныя паводзіны», «Настаўленьні».

▲Ён меркаваў, што хваробы людзям пасылаюць не багі, яны ўзьнікаюць па розных, прычым цалкам натуральных, прычынах. Г. першы паставіў мэдыцыну на навуковы фундамэнт і пачаў ачышчаць ад філязофскіх тэорыяў, што часьцяком супярэчылі рэчаіснасьці, дый панавалі над досьледнай экспэрымэнтальнай навукай.

▲Г. таксама аўтар вучэньня аб чатырох тыпох тэмпэрамэнту - халерык, мэлянхалік, сангвінік, флегматык - заснаванага на ўяўленьні аб суадносінах у целе чалавека чатырох вадкасьцяў (крыві, сьлізі, жоўтай і чорнай жоўчы). Даў заснаванае на гумаральным прынцыпе апісаньне эмацыйных праяваў.