Каралявецкая дамова 1384 году: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д пунктуацыя, выпраўленьне спасылак |
д стыль |
||
Радок 1:
'''Каралявецкая дамова 1384 году''' — пагадненьне, падпісанае [[30 студзеня]] [[1384]] году падчас [[Грамадзянская вайна ў ВКЛ 1381—1384 гадоў|Грамадзянскай вайны ў ВКЛ 1381—1384]] гадоў паміж [[Вітаўт Вялікі|Вітаўтам Вялікім]] і прадстаўнікамі [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскага ордэну]]<ref name="ref1">Ivinskis, Zenonas (1988) [1930]. «Vytauto jaunystė ir jo veikimas iki 1392 m.». in Paulius Šležas. Vytautas Didysis. Vilnius: Vyriausioji enciklopedijų redakcija. pp. 24. [[OCLC]] [http://www.worldcat.org/title/vytautas-didysis/oclc/25726071 25726071]. {{ref-lt}}</ref>.
Вітаўт, аб’яднаўшыся з Тэўтонскім ордэнам, вёў міжусобіцу
[[16 ліпеня]] [[1384]] году Вітаўт у другі раз ратыфікаваў Каралявецкую дамову ў Новым Марыенбэргу, новазбудаванай крыжацкай цьвердзі на беразе [[Нёман]]а<ref name="ref2">Ivinskis, Zenonas (1988) [1930]. «Vytauto jaunystė ir jo veikimas iki 1392 m.». in Paulius Šležas. Vytautas Didysis. Vilnius: Vyriausioji enciklopedijų redakcija. pp. 25. [[OCLC]] [http://www.worldcat.org/title/vytautas-didysis/oclc/25726071 25726071] {{ref-lt}}</ref>. Зрэшты, пагадненьне анулявалася ў гэтым жа месяцу пасьля замірэньня Вітаўта і Ягайлы. Вітаўт зьнішчыў крыжацкія замкі і вярнуўся ў Літву. Падчас [[Грамадзянская вайна ў ВКЛ 1389—1392 гадоў|грамадзянскай вайны ў ВКЛ 1389—1392 гадоў]] Вітаўт ізноў папрасіў ваеннай дапамогі ў Тэўтонскага ордэну. [[19 студзеня]] [[1390]] году ён падпісаў [[Лыцкая дамова|Лыцкую дамову]], рытыфікаваўшы Каралявецкую дамову 1384 году толькі дзеля таго, каб ануляваць яе ізноў у [[1392]] годзе<ref>Urban, William (2006). Samogitian Crusade. Chicago: Lithuanian Research and Studies Center. pp. 197. ISBN 0-929700-56-2. {{ref-en}}</ref>. Вітаўт абяцаў крыжакам Жамойць яшчэ два разы: паводле [[Салінская дамова|Салінскай дамовы]] і [[Рацёнскі дагавор|Рацёнскага дагавору]].
|