Уладзімер Ісаенка: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне |
|||
Радок 1:
'''
== Біяграфія ==
У [[1932|1932 годзе]] сям’я пераехала ў [[Менск]]. Увесну [[1944|1944 году]] быў вывезены разам з маці і бабуляй на прымусовыя працы ў паўднёвую [[Нямеччына|Нямеччыну]]. Працаваў на ваенным заводзе. Пасьля сканчэньня [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]] вярнуўся ў Беларусь.
Вывучае дняпроўска-данецкую, нёманскую, сьвідэрскую і іншыя культуры, гісторыю [[першабытна-абшчынны лад|першабытна-абшчыннага ладу]]. Адкрыў на тэрыторыі [[Палесьсе|Палесься]] больш за 300 помнікаў каменнага і бронзавага вякоў. Дасьледаваў 14 стаянак. Адзін з аўтараў «Нарысаў па археалёгіі Беларусі» (ч. 1, 1970), «Гісторыі Беларускай ССР» (т. I, [[1972]]), «Нарысаў гісторыі Беларусі» (ч. 1, [[1994]]), кнігі «Беларуская археалёгія» ([[1987]]).▼
Скончыў у [[Гомель|Гомелі]] школу, а ў [[1947]] годзе паступіў у [[Гомельскі пэдагагічны інстытут]] на фізыка-матэматычны факультэт (скончыў у [[1951]]). Працаваў настаўнікам матэматыкі ў Шыіцкай, пасьля ў Юравіцкай школах [[Калінкавіцкі раён|Калінкавіцкага раёну]]. Пазьней дырэктарам Юравіцкай школы, стварыў у ёй археалягічны музэй.
У [[1961|1961 годзе]] паступіў у асьпірантуру [[Інстытут гісторыі Акадэміі навук Беларусі|Інстытуту гісторыі]] [[Акадэмія навук Беларусі|Акадэміі навук]] і пачаў працу над кандыдацкай дысэртацыяй «Нэаліт Прыпяцкага Палесься» (абараніў у [[1973|1973 годзе]]). 3 [[1964]] у [[Інстытут гісторыі НАН Беларусі|Інстытуце гісторыі НАН Беларусі]], з [[1974]] — старэйшы навуковы супрацоўнік.
У другой палове [[1990-я|1990‑ых]] — пачатку [[2000-я|2000‑ых]] працаваў на пасадзе археоляга‑кансультанта ў спэцыялізаваным пошукавым батальёне, падрыхтаваў для камандзіраў падразьдзяленьня дапаможнік па мэтодыцы правядзеньня палявых прац, закладаючы тым самым тэарытычную і практычную аснову беларускай ваеннай археалёгіі.
Памёр 30 чэрвеня 2010 году пасьля цяжкой хваробы. Пахаваны 1 ліпеня на могілках у Калодзішчах<ref>{{Спасылка | аўтар = Галіна Абакунчык| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = 2 ліпеня 2010| url = http://www.svaboda.org/content/transcript/2089322.html| загаловак = Вянок Памяці: Уладзімер Ісаенка| фармат = | назва праекту = | выдавец = [[Свабода (радыё)|Радыё «Свабода»]]| дата = 11 ліпеня 2010 | мова = | камэнтар = }}</ref>.
== Дасьледчая дзейнасьць ==
▲
Адзін з аўтараў «Нарысаў па археалёгіі Беларусі» (ч. 1, 1970), «Гісторыі Беларускай ССР» (т. I, [[1972]]), «Нарысаў гісторыі Беларусі» (ч. 1, [[1994]]), кнігі «Беларуская археалёгія» ([[1987]]), «Летапіс Юравічаў» (часткова надрукаваная ў [[2000]]), больш за 400 артыкулаў для энцыкляпэдыяў.
== Крыніцы і заўвагі ==
{{зноскі}}
== Літаратура ==
* {{Літаратура/Памяць/Менск|1}}
* Мікола Крывальцэвіч. [http://nn.by/?c=ar&i=40483 «Адкрывальнік старажытнага Палесся».] «[[Наша Ніва]]» №25 (670) 7 ліпеня 2010.
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Ісаенка, Уладзімер}}
Радок 14 ⟶ 32:
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Горках]]
[[Катэгорыя:Беларускія археолягі]]
[[Катэгорыя:Памерлі 30 чэрвеня]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 2010 годзе]]
| |||