Уладыслаў Андэрс: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д робат зьмяніў: uk:Владислав Андерс
афармленьне
Радок 1:
[[ВыяваФайл:Wladyslaw Anders.jpg|міні|200пкс|Уладыслаў Андэрс]]
'''Уладыслаў Андэрс''' ({{мова-pl|Władysław Anders}}); ([[11 жніўня]] [[1892]], [[Блонь]] каля Кросьневіц ([[кутнаўскіКутнаўскі павет]]) - [[12 траўня]] [[1970]], [[Лёндан]]) Генэрал Броні (Генэрал Войска), Кіраўнік польскіхіхпольскіх узброеных фармаваньняў у [[1944]]-[[1945]] гадах.
 
Нарадзіўся на землях, што ўваходзілі ў склад [[Расейская Імпэрыяімпэрыя|Расейскай Імпэрыіімпэрыі]]. Бацька [[Альбэрт Андэрс]] аграном, працаваў адміністратарам маёнткаў, маці Эльжбэта. Бацькі былі немцамі па паходжаньнюпаходжаньні, пратэстанскагапратэстанцкага веравызнаньня.
 
Навучаўся ў варшаўскай рэальнай гімназыі. Пасьля на [[Рыскі Тэхнічнытэхнічны Унівэрсытэтўнівэрсытэт|палітэхніцы ў Рызе]]. З [[1913]] году ў расйскімрасейскім войску. Скончыў кавалерыйсуюкавалерыйскую школу афіцэраў рэзэрвырэзэрву. Удзельнічаў у [[Першая Сусьветнаясусьветная вайна|1-й Сусьветнайсусьветнай вайне]], як паручнік драгунаў. Кіраваў швадронам. Быў тройчы паранены. У [[1917]] годзе скончыў скарочаныя курсы [[Акадэмія Генэральнага Штабу|Акадэмі Генэральнага Штабу]] ў [[Пецярбург|Пецярбурзе]]у. Браў удзел у фармаваньні аддзелаў [[Першы Польскі Корпус|Першага Польскага Корпусу]], якім камандываў [[Юзэф Доўбар-Мусьніцкі]]. Пасьля капітуляцыі корпусу перад немцамі, вярнуўся дахаты і далучыўся да Войска Польскага. Шэф штабу Арміі Вялікапольскай ў вялікапольскім паўстаньні 1919 году. Пад час [[польска-савецкая вайна 1920 году|польска-бальшавіцкай вайны 1920]] году камандываў 15 Палком Познаньскіхпознанскіх Уланаўуланаў.
 
У [[кастрычнік]]укастрычніку [[1921]] году навучаўся ў Вышэйшай вайсковай Школе (''Ecole Superieure de Guerre'') у [[Парыж]]ы. Вярнуўся ў Польшчу ў [[1924]] годзе і быў прызначаны шэфам штабу ГэнеральнагаГенэральнага Інспэктарата Кавалерыі. ЗЗь [[лістапад]]алістапада [[1925]] камэндант [[Варшава|Варшавы]]. Пад час майскага перавароту - шэф штабу урадавыхўрадавых войскаў. У [[1928]]-[[1939]] гадах камандзір Крэсовай, а пасьля [[НаваградскаяНаваградзкая Брыгада Кавалерыі|НаваградскайНаваградзкай Брыгады Кавалерыі]], камандзір [[Гарнізон Баранавічы (Польшча)|гарнізону Баранавічы]]. Адтуль накіраваўся на вайну [[1939]] году.
 
[[ВыяваФайл:Anders,Sikorski,Stalin w Kujbyszewie.jpg|міні|200пкс|Андэрс, [[Уладзіслаў Сікорскі]] пад час візыта да [[Сталін]]а, Куйбышаў, [[сьнежань]] [[1941]] году]]
 
Пад час прабіваньня Арміі Познань і Памрор’еПамор’е да Варшавы, адмовіўся выконваць загад пра абарону Кампіноскай Пушчы, матывуючы тым, што брыгада панесла вялікія страты. З [[12 верасьня]] 1939 году камандуючы Апэратыўнай Групай Кавалерыі. Пасьля цяжкіх баёў пад [[Мінск Мазавецкі|Мінскам Мазавецкім]]м і [[Тамашоў Любельскі|Тамашовам Любельскім]]м яму пашчасьціла прабіцца на поўдзень. ЗдоляўЗдолеў расфармаваць Групу Кавалерыі на малыюмалыя групы, якія мусілі прабівацца да [[ВэнгрыяВугоршчына|ВэнгрыіВугоршчыны]]. Прабіваючыся разам з адной такой групай [[29 верасьня]] ў ваколіцах [[Самбор]]ау, Андэрс двойчы паранены трапіў дау СавецкагаСавецкі палонупалон.
 
Утрымліваўся ў львоўскім шпіталі, пасьля ў вязьніцы [[Львоў|Львова]]. [[29 лютага]] [[1940]] году вывезены ў [[Масква|Маскву]] ў цэнтральную вязьніцу НКУС на Лубянцы. Пад час 22 -месячнага побыту быў на допытах шмат разоў. Адмовіўся ад прапановы пра службу ў Чырвоным войску. Вызвалены пасьля пачатку савецка-нямцкай вайны.
 
З [[4 жніўня]] [[1941]] году ствараў [[Польскія Ўзброеныя Сілы ў СССР]]. Пасьля эвакуацыі летам [[1942]] войска і 20 тысяч цывільных (ўратаваныхуратаваных ззь вязьніц і лягероў) да [[Іран]]у, стаўся камандуючым Польскай Арміі на Ўсходзе (Іран, [[Палестына]]) і 2 Польскага Корпусу, якім кіраваў у італьянскай кампаніі ([[бітва пад Монтэ-Касына]]). З [[2 кастрычніка]] [[1944]] да [[5 траўня]] [[1945]] году выконваў абавязкі Вярхоўнага Галоўнакамандуючага Польскіх Сілаў.
 
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Władysław Anders|выгляд=міні}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Андэрс, Уладыслаў}}