Эдмунд I: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Jauhienij (гутаркі | унёсак)
вікіфікацыя
Dymitr (гутаркі | унёсак)
д артаграфія
Радок 4:
У 937 годзе разам са сваім зводным братам [[Этэльстан]]ам змагаўся з нарвэжцамі ў [[Бойка каля Брунанбурге|бойкі каля Брунанбурга]]. Пасьля сьмерці Этэльстана 27 кастрычніка 939 году стаў каралём, бо брат ня меў дзяцей.
 
Адразу ж пасьля каранаваньня з’явілася небясьпека з боку [[Олаф III|Олафа III]], сына Гутфрыда, які ўладарыў у [[Дублін]]е. Олаф варваўся ў [[Нартумбрыя|Нартумбрыю]] й пры падтрымцы эпіскапа [[ЙоркЁрк]]а Вульфстана, акупаваў тэрыторыю пяці гарадоў — [[Дэрбі]], [[Лінкальн]]а, [[Нотынгэм]]а, [[Стэмфард]]а й [[Лестэр]]а, некалькі складаўшых важную частку [[Данелаг]]у. Эдмунду атрымалася вярнуць землі толькі праз тры гады.
 
У 945 годзе Эдмунд падпарадкаваў [[Камбэрлэнд]], але саступіў яго каралю [[Шатляндыя|Шатляндыі]] [[Малькам I|Малькаму I]] ў абмен на сяброўскае пагадненьне аб вайсковай узаемападтрымцы на вадзе й на зямлі.
 
На працягу ўсяго перыяду ўладараньня моцны уплыў на Эдмунда аказваў абат [[ДунстанДанстан]], якога кароль зрабіў абатам Гластанбэры. Абат меў пры двары амаль што неабмежаваную ўладу й практычна поўнасьцю вызначаў палітыку манарха.
 
Напачатку 946 году Эдмунд адправіў амбасадараў у [[Францыя|Францыю]], каб дамовіцца аб дапамозе зьмяшчонага караля [[Людовік Заморскі|Людовіка Заморскага]], якога выхаваў Эдмунд. Але завяршыць гэта ён не пасьпеў.