Гардэкнуд: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д выпраўленьне спасылак |
д вікіфікацыя, пунктуацыя |
||
Радок 1:
[[Image:Magnus den godes saga - Magnus og Horda-Knut - H. Egedius.jpg|міні|250пкс|Гардэкнуд сустракае Магнуса. Выява Гальфдана Эгедыюса]]
'''Гардэкнуд''' ({{lang-da|Knud 3. Hardeknud}}, {{lang-en|Harthacanute, Canute II}}; [[1020]]<ref>[http://www.danmarkshistorien.dk/leksikon-og-kilder/vis/materiale/hardeknud-1020-1042/ Danmarkshistorien.dk Унівэрсітэт Аархуса]</ref>
Гардэкнуд быў адзіным законным сынам [[Кнуд Вялікі|Кнуда Вялікага]] й Эмы Нармандзкай. Кнуд абвесьціў яго сваім спадчыньнікам у абход старэйшых братоў, аднак пасьля яго сьмерці ўладу ў Альгеншчыне захапіў [[Гаральд I (кароль Ангельшчыны)|Гаральд]]. Гардэкнуд у той час знаходзіўся ў Даніі й ня мог нічога зрабіць з-за пагрозы з боку [[Нарвэгія|Нарвэгіі]]. Пасьля таго як Гардэкнуд падпісаў дамову з новым каралём Нарвэгіі [[Магнус I|Магнусам I Высакародным]], што адбылося ў 1038 альбо 1039 годзе, Данія пачала падрыхтоўку да высадцы на Ангельшчыне. Тым часам у сакавіку Гаральд I памёр, а зьявіўшыся на выспах улетку Гардэкнуд, згодна з [[Англасаксонская хроніка|англасаксонскай хронікай]], загадаў вынуць цела нябожчыка й кінуць яго ў балота.
Гардэкнуд быў жорсткім і непапулярным кіраўніком, што тычыцца Ангельшчыны. Каб заплаціць вікінгам, што прыйшлі зь ім, ён быў вымушаны падняць падаткі (
У стаўленьні да сваёй сям’і Гардэкнуд, наадварот, дзейнічаў з клопатам і заступніцтвам. Ён пакараў удзельнікаў забойства свайго кроўнага брата Альфрэда Этэлінга, а ў 1041 годзя вярнуў з высылкі ў Нармандыі іншага брата Эдуарда (сына Эмы Нармандзкай і [[Этэльрэд Неразумны|Этэльрэда II]]), зрабіўшы яго сваім памочнікам у кіраўніцтве й спадчыньнікам.
Радок 12:
Разам з Гардэкнудам скончылася эпоха дацкіх каралёў у Ангельшчыне.
== Крыніцы ==
{{зноскі}}
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Edmund Ironside|выгляд=міні}}
| |||