Цьвёрды дыск: розьніца паміж вэрсіямі

[[Выява:Hard disk platters and head.jpg|міні|300пкс|Цьвёрды дыск са зьнятай мэталічнай накрыўкай]]

 

 

Інфармацыя на цьвёдыя дыскі запісваецца на цьвёрдыя ([[алюміній|алюмініявыя]] альбо [[шкло|шкляныя]]) пласьціны, якія пакрытыя плястам [[ферамагнэтыкі|фэамагнітнага]] матэрыялу, часьцей да ўсё двувокісам [[хром]]у. У некаторых цьвёдых дысках выкарыстоўваецца адна пласьціна, у іншых — некалькі на адной [[вось|восі]]. Счытывальныя галоўкі цьвёрдага дыска ў працоўным рэжыме не кранаюцца паверхні пласьцін дзякуючы пласту плыні [[паветра]], які ўтвараецца каля паверхні пры хуткім вярчэньні. Адлегласьць паміж галоўкай і дыскам складае некалькі [[нанамэтар|нанамэтраў]] (у сучасных дысках — 5—10 нм), а адсутнасьць [[мэханіка|мэханічнага]] кантакту забясьпечвае працяглы тэрмін працы прылады. Пры адсутнасьці вярчэньня дыскаў галоўкі знаходзяцца каля [[шпіндэль|шпіндэля]] альбо за межамі дыска ў бясьпечнай зоне, дзе выключаны іхны непажаданы кантакт з паверхняй дыскаў.