Эрнст Ляўкоў: розьніца паміж вэрсіямі

'''Эрнст Арка́дзьевіч Ляўко́ў''' ([[30 студзеня]] [[1935]], [[Менск]]  — [[13 верасьня]] [[1996]])  — беларускі геоляг, краязнавец. Чалец-карэспандэнт Пятроўскай акадэміі навук і мастацтваў у [[Санкт-Пецярбург]]у ([[1994]]), доктар геоляга-мінэралагічных навук ([[1981]]), прафэсар ([[1988]]). Ляўрэат [[Дзяржаўная прэмія Беларусі|Дзяржаўнай прэміі Беларусі]] [[1986]] [[год|року]].

У [[1958]] скончыў [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт]]. Працаваў у Беларускім навуковым геоляга-разьведчымвыведвальным інстытуце, з [[1977]] у Інстытуце геалягічных навук АН Беларусі. Дасьледаваў рэльеф і карысныя выкапні краіны, геалягічную будову і фармаваньне плошчы пашырэньня крэмнездабыўных шахтаў і майстэрань па апрацоўйыапрацоўцы крэменю ў [[Ваўкавыскі раён|Ваўкавыскім]] і [[Мастоўскі раён|Мастоўскім]] раёнах. Зьвярнуў увагу на важную ролю тапанімікі пры рэканструкцыі гістарычнага мінулага. Вывучаў культавыя камяні, рэлікты паганства ў сучасных пакланеньнях і ахвяраваньнях каменю. Ляўрэат [[Дзяржаўная прэмія Беларусі|Дзяржаўнай прэміі Беларусі]] [[1986]] [[год|року]].