Уладзімер Парахневіч: розьніца паміж вэрсіямі

|дата сьмерці = [[28 ліпеня]] [[1980]]

|месца сьмерці = {{Сьцяг БССР}} [[Менск]], [[БССР]]

'''Уладзімір Аляксеевіч Парахневіч''' ([[18 сьнежня]] [[1918]], [[Аўсімавічы]], [[Бабруйскі павет]], цяпер [[Бабруйскі раён]]  — [[28 ліпеня]] [[1980]], [[Менск]]) - — удзельнік [[ВАВ]], партызан, пэдагог.

Зь сялянскае сям'ісям’і. Пасьля сканчэньня пачатковае школы ў вёсцы [[Варатынь]] разам з бацькамі пераехаў на жыхарства ў [[Бабруйск]]. Скончыў [[БДУ]] ([[1941]]).

З жніўня [[1941]] у падпольнай групе [[Варатынскі сельсавет|Варатынскага сельсавета]]. Зь ліпеня [[1942]] партызан 537-га аддзелу, камандзір дывэрсійнае групы аддзелу, якая дзейнічала на чыгунцы [[Жлобін]]-Бабруйск і пусьціла пад адхон 21 варожы эшалён. Зь лістапада [[1943]] Парахневіч зьяўляўся палітруком роты 539-га партызанскага аддзелу, з чэрвеня [[1944]] камандзір 102-га аддзелу 9-е партызанскае брыгады імя С. М.  Кірава.

Пасьля вайны на камсамольскай і пэдагагічнай рабоце ў Менску, працаваў дырэктарам школы № 21. Аўтар падручнікаў для школы, кнігі “Вогненныя«Вогненныя віхуры”віхуры» ([[1969]]).

Узнагароды – — [[Герой Савецкага Саюза]] ([[15 жніўня]] [[1944]]), [[Заслужаны настаўнік БССР]] ([[1969]]), меў [[ордэн Леніна]], [[ордэн Кастрычніцкай рэвалюцыі]], [[ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга]], [[ордэн Чырвонай Зоркі]], мэдалі.