Корпус аховы памежжа: розьніца паміж вэрсіямі

'''Корпус Аховы Памежжа''' ('''КАП''') ({{мова-pl|Korpus Ochrony Pogranicza (KOP)}}) — адмысловае фармаваньне польскага войска, створанастворанае ў [[1924]] годзе, зь ініцыятывы гэн. [[Уладзіслаў Сікорскі|Уладзіслава Сікорскага]] дзеля «змаганьня з бальшавіцкімі бандамі на ўсходнім паграніччы». Вайскоўцы КАП прымалі ўдзел у сутычках зь беларускімі партызанамі, [[Украінская Вайсковая Арганізацыя|Украінскай вайсковай Арганізацыяй]]. КАП спрабаваў стрымліваць дзейнасьць кантрабандыстаў, савецкіх шпегаў і нелегальных уцекачоў у/з [[БССР]], пераносчыкаў камуністычнай літаратуры.

Акрамя аховы памежжа, КАП выконваў і пэўныя палітычныя функцыі. Вайскоўцы КАП мусілі праводзіць і разнастайныя прапагандовыя акцыі і супольную працу з мясцовым насельніцтвам, ахову польскіх асаднікаў. Пры гарнізонах КАП арганізоўваліся курсы па научаньнінавучаньні чытаньні па-польску, бібліятэкі, медыцынская дапамога. Аднак акцыі паланізацыі праходзілі аднастайна і «для адчэпнага» і толькі ўзмацналі нянавісьць сярод украінцаў і часткі беларусаў. Дзейнасьць КАП ацэнвалася, як ня вельмі шчасьліва<!--незразумела--> палітыка польскай дзяржавы адносна мясцовага насельніцтва.

КАП кладаўсяскладаўся з найлепшых вайсковых адзінак. Першым камандзірамі палкоў КАП былі прызначаны афіцэры легіянэры. Да службы накіроўваліся навучаныя жаўнеры, галоўным чынам з заходніх ваяводстваў (польскай і нямецкай нацыянальнасьці). Ахова мяжы была аргінізавана сыстэмай кардонаў на глыбіні 30 км.

Афіцэры КАП атрымоўвалі адмысловы дадатак да заробкаў, з-за чаго іх ня вельмі любілі іншыя вайскоўцы. Гэн. [[Юзэф Заяц]] сьцьярджаў, што за грошы, што ішлі на ўтрыманьне КАП, можна было б выставіць 7 дывізый пяхоты, а граніцу маглі вартаваць і звычайныя жаўнеры.

Пад час магчымай вайны, місыя КАП павінна была скончыцца, а некаторыя яе адзінкі ўмацавалі аддзелы [[Войска Польскае|Войска Польскага]].

КАП меў у складзе 24 батальёны, якія называліся сваімі гарадамі-[[гарнізон]]амі. Таксама да іх былі далучаны 20 швадронаў кавалерыі. Гэтымі сіламі аховаласяахоўвалася граніцамяжа працягласьцю 2 000 км.

Асабісты склад быў тады каля 25 тысяч жаўнераў. Пасьля зьяўленьня Славаччыны як дзяржавы вясною [[1939]] частка адзінак КАП былобыла пераведзена на [[Карпаты]]. Тады КАП складаўся з 35 батальёнаў і 19 швадронаў кавалерыі.

Напярэдадні выбухупачатку [[Другая Сусьветная вайна|Другой Сусьветнай вайны]] большасьць частак КАП, пасьля мабілізацыі (што зьменшыла мілітарную якасьць) былі перакінуты на заходнюю граніцу (Малапольска, Велькапольска і Памор’е). У складзе розных армій яны прынялі ўдзел у бітвах з немцамі ў верасьні 1939. На ўсходзе КАП (дзе засталіся толькі запасныя аддзелы) каплекаваласяКАП камплектавалася сьвежанабранымі рэзэрвістамі. Гэтыя незабясьпечаныя цяжкой і найноўшай зброяй атрады спрабавалі даць адпор Чырвонай Арміі 17 верасьня 1939 году.

Афіцэрскі склад КАП, што трапіў да савецкага палону, быў вывезенвывезены, а пасьля зьнішчаны ў [[Асташкоў|Асташкове]] ў [[1940]].