Гарбата: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ArthurBot (гутаркі | унёсак)
д робат дадаў: krc:Чай
д артаграфія
Радок 1:
{{Артаграфія}}[[Файл:Tea leaves steeping in a zhong čaj 05.jpg|міні|150пкс|Лісткі гарбаты]]
[[Файл:Malaysia-tea_plantation.jpg|міні|250пкс|Чайная плянтацыя ў Малайзіі]]
 
'''Гарба́та''', (з [[лацінская мова|лаціны]]: ''herba the'' — «зельле гарбат»), '''чай''' (ад [[кітайская мова|кітайскага]] 茶 — «ча») — вечна зялёная [[расьліна]] зь віду [[камэлія (расьліна)|камэлія]], якая паходзіць з паўднёва-ўсходняй [[Азія|Азіі]], а таксама [[напой]] зь лісьця гэтай расьліны.
 
Гарбата – універсальны гаючы [[напой]], як прынята ў такіх выпадках казаць – «ад 100 [[хвароба|хвароб]]». На радзіме гарбаты, у [[Кітай|Кітаі]], першапачаткова гарбата выкарыстоўвалася толькі як лекі, потым як рытуальны напой, і ўжо зусім параўнальна нядаўна стала бытавым харчовым напоем.
Аб тым, што нам жыццёважыцьцёва неабходна паветра мы ўспамінаем толькі тады, калі гэтага самога паветра нам не хапае. Тое самае і з гарбатай – тыя, хто п'е гэты напой рэгулярна і ў конскіх дозах, абвыкаюць да гаючага дзеяння гарбаты і часта перастаюць прымячаць яго. (Аднак, гэта не азначае, што само гаючае дзеяннедзеяньне ад гэтага становіцца менш).
У сілу бытавой распаўсюджанасці і паўсядзённых празмернасцяўпразмернасьцяў людзі звычайна не ўспрымаюць гарбату як лекі. «Лекі» у жыццёвымжыцьцёвым сэнсе слова, гэта тое, што дапамагае пэўна і відавочна «ад галавы», «ад жывата» і тг.д. Пра гарбату так сказаць складана, т.ш. яна валодае КОМПЛЕКСНЫМ гаючым уздзеяннемуздзеяньнем, якія закранаюць усе фізіялагічныя сістэмы арганізма.
Комплекснае гаючае ўздзеяннеўздзеяньне звычайна з'яўляецца мяккім і неспецыфічным, г.з. вядзе да агульнага паляпшэнняпаляпшэньня стану здароўя, да паляпшэнняпаляпшэньня адаптыўных здольнасцяў і супраціўляльнасці арганізма, да павелічэнняпавелічэньня працягласці жыццяжыцьця і г.д. Калі заўгодна, то гарбата па аналогііаналёгіі з жэнь-шэням, ляўзеяй, элеўтэракокам і інш. можна назваць «малым адаптагенам».
Па сучасных дадзеных, для таго, каб спаўна адчуць прафілактычны эфект гарбаты неабходна ў суткі выпіваць не меней 5-6 шаляў гарбаты; а для выяўленага лячэбнага эфекту – ад 6 да 10 (!) шаляў. Пры гэтым гарбата павінна быць не вельмі дужа заварана (асабліва пры некаторых захворванняхзахворваньнях) і павінна быць цёплай, а не гарачай (так лепш засвойваецца). Аднак, у экстрэмальных сітуацыях (напрыклад, пры атручванняхатручваньнях), доза і крэпасць гарбаты могуць быць павялічаныя. У лячэбных мэтах гарбату піць лепш усяго за 20-30 мін да або пасля ежы.
Падушыце, што найбольшым гаючым эфектам валодаюць зялёная (і белая) гарбата, некалькі меншым эфектам – улуны, найменшым – чорная (чырвоная) гарбата. Дадзены факт некалькі сумны для еўрапейцаўэўрапейцаў, прывучаных выключна да пітва чорнай гарбаты, але, здароўе даражэй...
 
'''«Дзесяць гарбатных забаронаў».''' ''Менавіта так можна назваць традыцыйныя кітайскія гледжаньні на шкоднасць гарбаты ў сучаснай інтэрпрэтацыі (арыгінал тэксту знаходзіцца на сайце кампаніі «Чайгород»).''
Радок 29:
Забарона восьмая – на гарбату адразу пасля ежы. Любое багатае пітво адразу пасля ежы прыводзіць да значнага паніжэньня канцэнтрацыі страўнікавага соку, і гэта запавольвае страваваньне і парушае працу ўсіх органаў страваваньня. Калі жадаеце папіць гарбату пасля ежы, пачакайце 20-30 хвілін.
 
Забарона дзевятая – на запіванньнезапіваньне гарбатай лекаў. Дубільныя рэчывы, якія змяшчаюцца ў гарбаце, расшчапляючыся, утвараюць танін, ад якога шматлікія лекі даюць асадак і дрэнна засвойваюцца. Таму кітайцы гавораць, што гарбата руйнуе лекі.
 
Забарона дзесятая – на ўчорашнюю гарбату. Гарбата, пастаяўшая суткі ў [[імбрык|імбрыку]], не толькі губляе вітаміны, але таксама становіцца ідэальнайідэальным пажыўнайпажыўным серадайасяродзьдзем для бактэрый. Але калі гарбата не сапсавалася, яе цалкам можна выкарыстаць у лячэбных мэтах, але толькі як вонкавы сродак. Так, настаялая за суткі гарбата багатая кіслотамі і фторам, якія перашкаджаюць крывацёку з капіляраў, таму ўчорашняя гарбата дапамагае пры запаленьнях паражніны рота, болях у языку, экзэме, крывацечных дзёснах, павярхоўных пашкоджаньнях скуры, гнайніках. Прамываньне вачэй учорашняй гарбатай дапамагае паменшыць прыкрыя адчуванні пры праяве ў бялках крывяносных судзін і пасля слёзаў, а паласканьне рота раніцай перад тым, як чысьціць зубы, і пасля ежы не толькі пакідае адчуваньне свяжосьці, але і ўмацоўвае зубы.
 
== Вонкавыя спасылкі ==