Мікола Дзямідаў: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Іншыя значэньні
Радок 10:
У [[1920]] годзе ў навакольлях [[Беласток]]у набраў з добраахвотнікаў батальён (каля 400 чалавек) і далучыўся да арміі [[Станіслаў Булак-Балаховіч|Станіслава Булак-Балаховіча]]. У складзе астроўскага пяхотнага палка 2-й пяхотнай дывізіі [[10 лістапада|10]]-[[14 лістапада]] вёў зацятыя баі за [[Калінкавічы]], [[21 лістапада]] ўдзельнічаў у баях над [[Прыпяць (рака)|Прыпяцьцю]]. Са сваім батальёнам працягваў барацьбу таксама пасьля адступленьня арміі Булак‑Балаховіча на кантраляваную палякамі тэрыторыю. Вёў баі да студзеня 1920 году, пасьля чаго адышоў на польскі бок фронту і быў інтэрнаваны. Батальён Міколы Дзямідава быў апошнім беларускім падразьдзяленьнем, які ў адкрытым баі аказваў супраціў савецкім войскам.
 
У [[1921]]—[[1922]] годахгадох быў настаўнікам у Гарадку, патым жыў у [[Латвія|Латвіі]]. У [[1940]] быў арыштаваны і да [[1941]] году зьняволены ў [[Масква|Маскве]] на [[Лубянка|Лубянцы]]. У [[1941]]—[[1944]] годахгадох быў інспэктарам школьніцтва ў Латвіі і Беларусі. Быў выкладчыкам у батальёне Беларускай Краёвай Абароны. Быў адкамандзіраваны на працу ў Мабілізацыйным аддзеле Галоўнага кіраўніцтва вайсковых справаў і Аддзеле апекі над бежанцамі Беларускай Цэнтральнай Рады. З [[1950]] году ў [[Злучаныя Штаты Амэрыкі|ЗША]].
 
Пахаваны ў [[Чыкага]].
Радок 27:
[[Катэгорыя:Удзельнікі кастрычніцкай рэвалюцыі]]
[[Катэгорыя:Удзельнікі Слуцкага паўстаньня]]
[[Катэгорыя:Рэпрэсаваныя ў Польскай Рэспубліцы (1918—1939)]]
[[Катэгорыя:Рэпрэсаваныя ў СССР]]
[[Катэгорыя:Калябарацыя на Беларусі]]