Ельніца (дрэва): розьніца паміж вэрсіямі

'''Піхта''' ({{lang-la|Abies}}) — [[Род (біялёгія)|род]] вечназялёных дрэваў [[Сямейства (біялёгія)|сямейства]] хваёвых (Pinaceae). Род налічвае каля 40 біялягічных відаў.▼

Вышыня да 60 м, у некаторых відаў да 100 м, дыямэтр ствала да 2 м. Крона густая, конусападобная, ствол прамы. Кара пераважна гладкая, сьветла-шэрая, багатая смалой. Ігліца пляскатая, мяккая, з дзвума белаватымі палоскамі на ніжнім баку. Сьпелыя шышкі цыліндрычныя, прамастойныя, фіялетавыя або карычневыя.▼

Жыве 150-400 гадоў і больш.▼

Піхта пашыраная ва ўмераных шыротах паўночнага паўшар'я, часьцей у гарах. Расьце разам зь [[елка]]й ці ўтварае чыстыя дрэвастоі. Адна з асноўных парод цёмнахвойнай тайгі. Некаторыя віды сустракаюцца ў трапічных шыротах (напр. у гарах Мексыкі і Гватэмалы).▼

На [[Беларусь|Беларусі]] піхта белая, або эўрапейская расьце ў [[Белавежская пушча|Белавежскай пушчы]]: утварае лясны піхтавы «востраў» на балотным масыве Дзікі Нікар, ахоўваецца. У садова-паркавай культуры больш за 10 відаў піхты. Найболш вядомыя: піхта сыбірская, аднаколерная, суцэльналістая, бальзамічная, Віча. Вырошчваецца ў адзіночных, групавых, алейных пасадках. ▼