Барока: розьніца паміж вэрсіямі

* сталае (другая палова XVII — [[1730-я|30-я гг.]] [[18 стагодзьдзе|XVIII ст.]])

* позьняе (альбо ''віленскае'') (30 — [[1780-я|80-я гг.]] XVIII ст.).

Пачатак гэткага мастацкага кірунку на [[Беларусь|Беларусі]] зьвязаны з будаўніцтвам, намаганнямі 1-га ардыната нясьвіжскага князя [[Мікалай Крыштоф Радзівіл «Сіротка»|Мікалая Крыштофа Радзівіла Сіроткі]], першага ў [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] помніка архітэктуры барока - [[Фарны_касьцёл_(Нясьвіж)|езуіцкага касьцёла Божага Цела]] ў [[1584]]—[[1593]] гг. па праекце італьянскага архітэктара-езуіта [[Ян Марыя Бэрнардоні|Янам Марыяй Бэрнардоні]]<ref>[http://jivebelarus.net/culture/our-eisuit-barokko.html Тамара Габрусь. Наша «езуіцкае» барока]</ref>. Будынак у агульных рысах паўтарае галоўны ордэнскі храм езуітаў Іль Джэзу ў Рыме і ўяўляе сабой першую ў беларускім дойлідзтве 3-нэфавую крыжова-купальную базыліку.

Услед за езуіцкім касьцёлам у [[Нясьвіж]]ы ў беларускіх гарадах ды вёсках пачынаюць паўставаць пампезныя касьцёлы, кляштары, магнацкія рэзідэнцыі. Дынамічныя формы іхніх фасадаў, хвалістыя, неспакойныя лініі дэкору і кантрасныя спалучэньні мусілі сымбалізаваць зьменлівасьць і хуткаплыннасьць чалавечага жыцьця.