Таксама Рыскі мір не прызнала і асудзіла [[Украінская Народная Рэспубліка|Украінская Народная Рэспубліка]].
Канец вайны не прынёс супакою мірнаму насельніцтву памежжа. Рабункі, кантрабанда, атакі бальшавіцкіх банд не былі рэдкіярэдкімі. Толькі ў [[1924]] годзе паліцыя занатавалазафіксавала на польска-савецкім памежжу 189 рабункаў і дывэрсійных нападаў ды 28 актаў сабатажу, у якіх удзельнічала каля 1000 людзейчалавек. Верагодна найбольшым гэтакім здарэньнем былі: [[бандыцкі напад на Стоўбцы]], а таксама [[напад на цягнік каля Лунінца]] <ref> Jerzy Paciorkowski, ''Płonąca granica'', Policja 997, nr 12 (57), grudzień 2009, ISSN 1734-11671734—1167, s. 36. {{ref-pl}} </ref> <ref name="Służba 14" > Jerzy Paciorkowski, ''Służba na wygnaniu'', Policja 997, nr 1 (58), styczeń 2010, ISSN 1734-11671734—1167, s. 14. {{ref-pl}} </ref>. Мэтай усіх гэтых падзеі было паказаньне, што польская адміністрацыя некампэтэнтная й не можа гарантаваць бясьпеку сваіх грамадзян. У сувязі з дзейнасцю дывэрсантаў, польскія улады актывізавалі палянізацыю <ref name="Służba 14"/>.
