Міхаіл Сямёнавіч Варанцоў: розьніца паміж вэрсіямі

За часоў губэрнатарства графа Варанцова у [[Кішынёв]]е, а затым пад ягоным даглядам у Адэсе знаходзіўся ў высылцы ([[1820]]—[[1824]]) [[Аляксандар Пушкін|А.С. Пушкін]]. З прычыны таго, што ў Пушкина завязаўся раман з жонкай губэрнатара Елізаветай Ксавер'еўнай, народжанай графіняй Браніцкай (дачкой Францішка Ксавэрыя [[Ф. К. Браніцкі|Браніцкага]]) граф зрабіўся аб'ектам шматлікіх зьедлівых, хоць далёка не заўсёды справядлівых эпіграмаў Пушкіна: «Сказали раз царю, что наконец…», «Полу-милорд, полу-купец…», «Певец Давид хоть ростом мал…», «Не знаю где, но не у нас…»; Пушкін высмейвае ў іх ганарлівасьць, сэрвільнасьць (на ягоны погляд) і [[англаманія|англаманію]] губэрнатара.