|
'''Меркаванне''' — выражаны ў вэрбальнай форме [[пункт гледжаньня]], моцна зьвязаны з суб’ектыўнымі поглядамі аўтара, пэўнымі ягонымі [[пачуцьці|пачуцьцямі]], [[вера]]й і жаданьнямі. Панятак часьцяком выкарыстоўваецца ў дачыненьні да беспадстаўнай або непацьверджанай інфармацыі ў супрацьлегласьць [[веды|ведам]] і поглядам, заснаваных на фактах. У [[філязофія|філязофіі]] меркаваньне часта супрацьпастаўляецца [[рэчаіснасьць|рэчаіснасьці]].
{{вікіфікаваць}}
{{Неаб'ектыўна}}
Выказваньне меркаваньня замест [[ацэнка|ацэнкі]] зьяўляецца адой з асноваў [[асэртыўнасьць|асэртыўных]] [[паводзіны|паводзінаў]].
'''Меркаванне''' - [[ідэя]] ці [[думка]] якой-небудзь [[Асоба|асобы]] ў дачыненьні да чагосьці. Выдзяляюць ацэнку, суджэньне і азначэньне. Меркаваньне не абавязкова выражае [[факт]], бо яно можа быць не фальсыфікуема, або не праверана.
{{Накід}}
Хто не ведае славутай фразы [[Іосіф Сталін|Сталіна]]: “Есть мнение” ? Калі ён так казаў, усе імгненна разумелі, што менавіта гэтае мнение і ёсць на дадзены момант самае слушнае, гуманнае, прагрэсіўнае і паліткарэктнае. Але ж ён не казаў “Я считаю», а менавіта “Есть мнение”. І менавіта такая форма надавала Найвышэйшы Аўтарытэт. Быццам бы Проста (Шчыра) Меркаванне, але ўсім зразумела, што – Самае.
Насамрэч Сталін быў папярэднікам Попера і ягонай тэорыі Адкрытага Грамадства. Бо як вядома, падданыя Трэйцяга Сэктару мусяць аднолькава шанаваць усе меркаванні па якім-н. Прадмеце, не падзяляючы іх на “слушныя” і “памылковыя”. Абавязкам кожнага адкрытаграмадзяніна ёсць стаўленне да любога выказвання ў духу “Есть мнение” – і як у выпадку з генералісімусам-карыфеем, як мага больш тонкае адчуванне таго, якое менавіта на дадзены няўлоўны момант самае слушнае, гуманнае, прагрэсіўнае і паліткарэктнае. Вось чаго не дазволена адкрытаграмадзяніну, дык гэта Свайго Меркавання. Гэтаксама як сваёй уласнасці і сваёй сям’і.
[[Катэгорыя:Філязофія]]
[[Катэгорыя:Вера]]
[[Катэгорыя:Крытычнае мысьленьне]]
[[Катэгорыя:Эпістэмалёгія]]
[[de:Meinung]]
| 