Напад на Стоўпцы 1924 году: розьніца паміж вэрсіямі

'''Бандыцкі напад на [[Стоўбцы]]''' здарыўся ў ноч [[3 жніўня|3]] на [[4 жніўня]] [[1924]] году. Быў найбольш трагічным здарэньнем у гісторыі польскай паліцыі [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|міжваеннага пэрыяду]] — жыцьцёу гублялавыніку ўнападу жыцьцё імзгубілі 7 паліцыянтаў, 1 супрацоўнік староства ды 2 грамадзянскія асобы.

Канец вайны не прынёс супакою мірнаму насельніцтву памежжа. Рабункі, кантрабанда, атакі бальшавіцкіх банд не былі рэдкіярэдкімі. Толькі ў [[1924]] годзе паліцыя занатавалазафіксавала на польска-савецкім памежжупамежжы 189 рабункаў і дывэрсійных нападаў ды 28 актаў сабатажу, у якіх удзельнічала каля 1000 людзейчалавек. Верагодна найбольшым гэтакім здарэньнем быў напад на Стоўбцы.

БандаДывэрсійная дывэрсійнаябанда ў сілескладзе каля 100 чалавек, узброеных укулямётамі кулямёты йды гранатыгранатамі, напала з тэрыторыі [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|СССР]] на прымежнае, павятовае мястэчка [[Стоўбцы]]. Пасьля пераходу дзяржаўнай мяжы, бандыты зьнішчылі тэлеграфнаетэлеграфныя і тэлефоннаетэлефонныя сувязікамунікацыі ды акружылі мястэчка патрулямі. Мэтай іх атакі было зьнішчэньне і рабунак ўсіх лякальных урадаўурадавых і інстытуцыіустановаў — староства, камэндатуры й пастарунку паліцыі, падатковага кіраваньня, пошты, чыгуначнае станцыі ды арышту, а таксама ліквідацыя іх супрацоўнікаў. Напад пачаўся каля 1 гадзіны ў ночы й працягвалася каля адзінайадной з палавінайпаловай гадзіны.

ПершыПершым адказаўдаў агнёмбой нападальнікамнападнікам пастарункавы Леон Пікера, які служыў пры касе ў будынку староства. ЗаразПотым патамда яго далучыліся: дзяжурны староства, дворнік, паліцыянт ды намесьнік старастыстаросты. Дывэрсанты адмянілісяадступілі і рушылі ў кірунку будынкубудынка пошты.

Адначасова іншыя групы напалі на сядзібу паліцыі (камэндатуру) прына вуліцы Шпітальнай і пастарунак пры чыгуначнай станцыі. ФасадыСьпераду будынкубудынак камэндатуры пасьпяхова абараніў камісар Хлюдзіньскі., Аднакаднак з тылу будынку, ўу стайні 3 паліцыянтаў разглядаліся з коньмі. НаДва відокпаліцыянты нападальнікаўсхаваліся 2ад укрыласянападнікаў, але трэці (Казімеж Квасьнеўскі) быў затрыманы і забіты. У гэты ж час нау пастарунку бандыты забілі двух паліцыянтаў (Станіслаў Вайдэра, Люцыян Ростэк) і ранілі двух іншых (адзін, Рышард Матыяшкевіч, памёр у шпіталюшпіталі). Дывэрсанты зьнішчылі тэлефоннаю станцыю, будынак кіраваньня чыгуначным рухам і будынак пошты, адкуль забралі шмат грошай ды каштоўныя паперы. У барацьбебойцы блізкаля гэтых будынкаў загінулазагінулі наступныхтры трох паліцыянтаўпаліцыянты (Ігнацы Корзюк, Павел Лісевіч, Бэрнард Фосс). Бандыты апанаваліавалодалі таксама арыштпунктам часовага арышту і вызвалілі адтуль 18 затрыманых (потам усе патам вярталісяяны добраахвотна вярнуліся). Бандыты аграбіліабрабавалі некалькі магазынаў і памяшканьняў, а ўна тартакулесапільні [[Кітаевічы]] забілі кіраўніка Гольдбаўма й забралі 7 коніконяў.

ПерасьледВайсковы войскаперасьлед за нападальнікамінападнікаў пачаўся неадкладна. Зараз затрыманыяАдразу былізатрымалі фурманкі з трафэямі і 3 бандытаў, а падчас аблавы дзесяткідзясяткі іншых.

[[6 жніўня]] адбылося ўрачыстае пахаваньне ахвяр нападу. ДзяржаўнаюДзяржаўную ўладу рэпрэзэнтаваў ваявода [[Уладыслаў Рачкевіч|Ўладыслаў Рачкевіч]]. Целы загінуўшыхзагіблых паліцыянтаў злажыліпаклалі ў брацкайбрацкую магілемагілу.

[[25 жніўня]] адбыўся уў [[Наваградак|Наваградку]] прайшоў першы судовы працэс ахопленыхнад бандытаўзатрыманымі бандытамі. Мікалай Гарячка, Эдвард Карчмарчык або Сапіньскі ды ПётрПётар Ёда апісаліпадрабязна драбязговаапісалі тэрарыстычнаетэрарыстычныя курсы, якія скончылі ў [[Менск]]у й на якіх выкладальнікамі былі афіцэры бальшавіцкія афіцэры. Усе падсудныя атрымалі сьмертнаесьмяротнае пакараньне, але ў прыпадкудачыненьні да Ёды, які быў толькі вартаўнікам і неня браў актыўнага ўдзелу, Прэзыдэнт Польскай Рэспублікі скарыстаў з права ласкіпамілаваньня.

Трагедыя ў Стоўбцах быланапрасткі прамойспрычынілася прычынайда стварэньня [[Корпус Аховы Памежжа|Корпусу Аховы Памежжа]].