Вікіпэдыя

Сэм’юэл Бэкет: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма апісаньня зьменаў
афармленьне, замена выявы
Радок 1:
[[Файл:beckett_sittingSamuel Beckett 01.jpegjpg|міні|200пкс|Сэмюэл Бэкет]]
'''Сэ́мюэл Бэ́рклі Бэ́кет''' ({{мова-en|Samuel Barclay Beckett}}); ([[13 красавіка]] [[1906]] — [[22 сьнежня]] [[1989]]) — [[Рэспубліка Ірляндыя|ірляндзкі]] драматург, празаік і паэт, прадстаўнік [[тэатар абсурду|тэатру абсурду]].
 
== Жыцьцяпіс ==
=== Дзяцінства і адукацыя ===
Бэкетава сям’я (раней ''Becquet'') быццам бы выводзілася з роду [[Гугенот]]аў і перабралася ў Ірляндыю з [[Францыя|Францыі]] пасьля адхіленьня [[Нантскі Эдыкт|Нантскага Эдыкту]] ў [[1685]] годзе, хаця гэтая тэорыя здаецца непраўдападобнай<ref>Кронін, 3–4</ref>. Бэкеты былі вернікамі [[Ірляндзкі Касьцёл|Ірляндзкага Касьцёла]]. Сямейны дом, Кулдрынэг у [[Дублін]]уе ў раёне [[Фоксрок]], быў вялікай сядзібай з садам і тэністым кортам, пабудаванай у 1903 годзе Бэкетавым бацькам Ўільямам. Сядзіба і сад, разам з навакольнымі краявідамі, дзе Сэмюэл Бэкет часта шпацыраваў са сваім бацькам, недалёкі Леапардстаўн Рэйскоўрс, чыгуначны вакзал у Фоксрок і вуліца Харкоўрт, апошняя станцыя гарадзкой лініі, — усе гэтыя месцы выступаюць у яго раньняй прозе і дзеятворах.
 
Пяцігадовым хлопчыкам, Бэкет хадзіў у мясцовую музычную школку, дзе ўпершыню пачаў вывучаць музыку, а пасьля перайшоў у Эрльсфард Хаўс Скул, якая месьцілася ў цэнтры гораду, непадалёк ад вуліцы Харткоўрт. У [[1919]] годзе Бэкет пайшоў у [[Партора Роял Скул]] у [[Эніскілэн]]е, [[Каўнты Фэрмэнэг]] — школа, у якой вучыўся таксама [[Оскар Ўайлд]]. Будучы прыроджаным атлетам, Бэкет выдатна гуляў у [[крыкет]] у ролі леваручнага [[бітны (крыкет)|бітнага]] і леваручнага сярэднехуткага [[кідала (крыкет)|кідалы]]. Пазьней ён гуляў за [[Дублінскі ўнівэрсытэт]] і згуляў дзьве першалігавыя гульні супраць [[Нортхэмптоншайр]]. У выніку Бэкет стаўся адзіным ляўрэатам [[Нобэлеўская прэмія|Нобэлеўскай прэміі]], якому быў прысьвечаны артыкул у [[Ўіздэн Крыкетэрс Альманак]] — бібліі крыкету.
Радок 21:
Бэкет далучыўся да [[Францускага Апору]] пасьля нямецкай акупацыі ў 1940 годзе, працуючы дастаўцам, і некалькі разоў, на працягу двух гадоў, быў ледзь ня зхоплены [[Гэстапа]]м.
 
У жніўні 1942, ягоная частка здрадзіла і ён пешкі ўцякаў на поўдзень, каб схавацца ў малой вёсцы [[Русіён (Ваклюз)|Русіён]], у [[Ваклюз]], мясцоваць у францускіх Альпах, што пасьля знайшло свой адбітак у дзеятворы «Ў чаканьні Гадо». Тут ён працягваў садзейнічаць супраціву, перахоўваючы зброю ў агародзе за домам. Бегам двохдвух гадоў Бэкет заставаўся ў Русіён, ён дапамагаў у [[Маквіз (II Сусьветная вайна)|Маквіскім]] сабатажы нямецкага войска ў ВаклюзкіхВаклюскіх гарах. Бэкет аднак рэдка ўзгадваў пра свой удзел у гэтай вайне.
 
За ягоныя заслугі ў змаганьні зь нямецкай акупацыяй, францускі ўрад, прызнаў Бэкету [[Croix de guerre]] і [[Médaille de la Résistance]]. Але да самай сьмерці, Бэкет будзе сьціпла называць свой удзел у францускім апоры «хлапечым скаўтствам».
Радок 56:
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Samuel Beckett|выгляд=міні}}
* http://www.voranau.com/files/translation/waitingforgodot.pdf «[[У чаканьні Гадо]]»
* http://www.voranau.com/files/translation/beckett.pdf «[[Дзея бяз словаў]]», «[[Дзея бяз словаў II]]», «[[Удыханьне і выдыханьне]]»
 
[[Катэгорыя:Ірляндзкія драматургі|Бэкет, Сэмюэл]]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Сэм’юэл_Бэкет»