Ісая Казінец: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д вікіфікацыя, катэгорыя
Радок 1:
'''Ісая Паўлавіч (Пінхусовіч) Казінец''' ([[9 красавіка]] [[1910]] - — [[7 траўня]] [[1942]]) - — адзін з кіраўнікоў менскага падпольля ў час Другой Сусветнай вайны.
 
== Жыцьцяпіс ==
[[9 красавіка]] [[1910]]  г. - — нарадзіўся ў г. [[Генічаск]] ([[Украіна]]) у габрэйскай сямьі. Ягоны бацька ў часе Грамадзянскай вайны ўзначальваў групу бальшавікоў, за што быў забіты казакамі ў [[1918]]  г.
 
З [[1922]]  г. жыў у [[Батумі]].
 
У [[1931]] - [[1936]]  гг. вучыўся ў Кіеўскім нафтавым інстытуце.
 
З [[1936]] па [[1937]]  г. служыў у войску.
 
У [[1940]]  г. накіраваны працаваць у [[Менск]], а пасля ў Беласток галоўным інжынерам "«НАФТАЗБЫТ"».
 
[[1941]]  г. пасля нападу немцаў на Беласток, узараваў усе запасы нафты і пешкі накіраваўся ў Менск. <br />
У Менску Казінец пачаў збіраць людзей для арганізацыі падполля. Ужо ў лістападзе [[1941]]  г. ён быў выбраны сакратаром Менска падпольнага гаркома партыі.<br />
Да вясны [[1942]]  г. сетка падпольля, створаная Казінцом, зьдзейсніла каля 100 дыверсійных аперацый у горадзе. Дзякуючы наладжаным сувязям з менскім гетта, былі створаныя рамонтыня майстэрні. <br />
У сакавіку [[1942]]  г. СД арыштавала некалькіх кіраўнікоў падполля. Нехта з іх выдаў Казінца.<br />
[[26 сакавіка]] [[1942]]  г. Казінец быў арыштаваны СД.<br />
[[7 траўня]] [[1942]]  г. Казіней разам з 28 удзельнікамі падполья быў павешаны ў гарадзкім скверы (Аляксандраўскім).
 
== Памяць ==
Заслугі Казінца былі прызнаныя толькі праз 20 год. У [[1965]]  г. яму пасмяротна ўручылі званьне Героя Савецкага Саюза. У Менску ёсць плошча, вуліца і завулак, названыя ў гонар Казінца.
Яго дзейнасць стала асновай для напісаньня раманаў "«Руіны страляюць ва ўпор"» (аўтар - — І. Новікаў) і "«Прароцтва Казінца"» (аўтра - — Л. Зубараў), а таксама сюжэту 6-серыйнага фільма "«Руіны страляюць ..."».
 
== Цікавы факт ==
Паплечніцай па падпольлі і блізкай сяброўкай Казінца была Леля Равенская - — дачка знакамітага кампазітара [[Мікола Равенскі|Міколы Равенскага]]. Была расстраляная летам 1942  г.
 
== Вонкавыя спасылкі ==
* [http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=2664 Герои страны]
* [http://www.homoliber.org/ru/uh/uh010601.html Успаміны Людміры Грыгор'евайГрыгор’евай]
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Казінец, Ісая}}
Радок 36:
[[Катэгорыя:Памерлі 7 траўня]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1942 годзе]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў Менску]]
[[Катэгорыя:Рэпрэсаваныя]]
[[Катэгорыя:Павешаныя]]