Шыман Старавольскі: розьніца паміж вэрсіямі

'''Шымон Старавольскі''', ({{lang-pl|Szymon Starowolski}}) ([[1588]], вёска [[Стараволя (Пружанскі раён)|Стараволя]] каля [[Пружаны|Пружан]] — [[4 красавіка]] [[1656]]) — польскі гісторык, палітоляг літоўскага паходжаньня, каталіцкі [[ксёндз]]. Аўтар амаль 70 прац гістарычных і паліталягічных, напісаных збольшага на лаціне.

 

 

Шымон Старавольскі працаваў прыдворным ў [[канцлер]]а і вялікага кароннага [[гетман]]а [[Ян Замоскі|Яна Замоскага]] (Jana Zamoyskiego). У [[1612]]—[[1618]] вучыўся ў [[Кракаўская Акадэмія|Кракаўскай Акадэміі]], дзе атрымаў тытул [[бакаляўр]]а філязофіі. У [[1620]]—[[1621]] сакратар ў [[Вялікі гетман літоўскі|вялікага гетмана літоўскага]] [[Ян Караль Хадкевіч|Яна Караля Хадкевіча]] і быў разам зь ім пад [[Бітва пад Хоцінам|Хоцім]]ам. Пасьля працаваў ў розных [[магнат]]аў, некалькі разоў выяжджаў за мяжу як прэцэптар (preceptor) маладых магнатаў. З князямі [[Януш Астроскі|Янушам]] і [[Канстанцін Астроскі(малодшы)|Канстацінам Астроскімі]] адведаў [[Нямеччына|Нямеччыну]], [[Нідэрлянды]], [[Францыя|Францыю]] і [[Італія|Італію]]. Падарожнічаў таксама са [[Стэфан Патоцкі|Стэфанам Патоцкім]] і [[Александр Канецпольскі|Александрам Канецпольскім]] (Konecpolski), сынам вядомага гэтмана. У другой палове XVII стагодзьдзя зьвязаўся зь біскупам [[Якуб Задзікі|Якубам Задзікім]], і на яго прапанову прыняў ў [[1639]] годзе [[капланства]]. Дзякуючы біскупскай падтрымцы атрымаў тарноўскую канцылярыю. Напачатку [[1655]] стаўся кракаўскім канонікам.