Іва Андрыч: розьніца паміж вэрсіямі

'''Іва Андрыч''' ([[басьнійская мова|па-басьнійску]]: ''Ivo Andrić'') ([[9 кастрычніка]] [[1892]] – [[13 сакавіка]] [[1975]]) — [[Югаславія|югаслаўскі]] паэт, празаік, эсэіст і дыплямат [[Босьнія і Герцагавіна|басьнійскага]] паходжаньня, ляўрэат [[Нобэлеўская прэмія|Нобэлеўскай прэміі]] ў галіне літаратуры [[1961]] году "за ўсю літаратурную творчасьць на тэму гісторыі аднаго народа» і за раман "[[Мост на Дрыне]]" як вяршыню гэтай творчасьці.

 

Іва Андрыч нарадзіўся [[9 кастрычніка]] [[1892]] году ў [[Долац]]ы блізу [[Траўнік]]а ў [[Босьнія|Босьніі]], якая ў той час знаходзілася пад уладай [[Аўстра-Вугоршчына|Аўстра-Вугоршчыны]], ў [[харваты|харвацкай]] каталіцкай сям'і. Калі Іву было два гады, бацька памёр. Маці празь нястачу вымушаная была аддаць Іва на выхаваньне сваякам у [[Вышэград]], што на рацэ [[Дрына|Дрыне]], дзе ён і скончыў базавую школу. [[гімназія|Гімназію]] наведваў у [[Сараева|Сараеве]], пазьней вучыўся ва ўнівэрсытэтах у [[Загрэб]]е, [[Вена|Вене]], [[Кракаў|Кракаве]] і [[Грац]]ы. Праз сваю палітычную дзейнасьць быў арыштаваны [[Аўстра-Вугоршчына|аўстрыйскімі]] ўладамі ў часе [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] і адбываў пакараньне ў [[Марыбар]]ы і [[Добай|Добаі]]. Паміж [[Першая сусьветная вайна|І]] і [[Другая сусьветная вайна|ІІ]] сусьветнымі войнамі быў прадстаўніком [[Югаславія|Югаславіі]] ў [[Бэрлін]]е. Пасьля прыходу да ўлады [[нацызм|нацысты]] вяртаюць Іву Андрыча ў [[Белград]]. На працягу Другой сусьветнай вайны ён жыве ў Белградзе. За гэты час Андрыч ня выдаў ніводнага [[твор]]а, але напісаў свае найлепшыя [[раман]]ы.

Пасьля вайны Андрыч займае высокае становішча ў [[камунізм|Камуністычнай]] партыі Югаславіі. Пасьля сьмерці жонкі ў 1968 годзе ўсё меней друкуецца. У выніку хваробы памірае [[13 сакавіка]] [[1975]] году ў Белградзе.

 

Матэрыял для сваёй творчасьці Іва Андрыч чэрпаў з [[гісторыя|гісторыі]], [[фальклёр]]у і [[культура|культуры]] сваёй роднай [[Босьнія і Герцагавіна|Босьніі]]. Пачаў пісаць [[харвацкая мова|па-харвацку]], але, як і многія іншыя харвацкія аўтары пасьля заснаваньня [[Каралеўства сэрбаў, харватаў і славенцаў]], перайшоў на [[экаўскі дыялект]], які лічыцца выключна [[сэрбская мова|сэрбскім]].

 

*''Ex Ponto'', [[1918]]

*''Put Alije Đerzeleza'' (Шлях Аліі Джэрзэлеза), [[1920]]

[[vi:Ivo Andrić]]

[[zh:伊沃·安德里奇]]