Бітва на Марне (1918): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Stary Jolup (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
афармленьне, артаграфія
Радок 1:
{{Бітва |
Назва = Бітва на Марне (1918) |
Вайна = [[Першая Сусьветнаясусьветная вайна]] |
Выява = 2ndBattleOfTheMarne.jpg|200px|
Подпіс да выявы = |
Радок 7:
Месца = рака [[Марна (рака)|Марна]] каля [[Парыж]]а |
Вынік = перамога саюзьнікаў |
Войска1 = {{Сьцяг Францыі}} [[Францыя]] <br>{{Сьцяг Вялікабрытаніі}} [[Вялікая БрытаніяВялікабрытанія]] <br>{{Сьцяг ЗША}} [[Злучаныя Штаты Амэрыкі|ЗША]], <br>{{Сьцяг Італіі}} [[Італія]]|
Войска2 = {{Сьцяг Нямеччыны (1871-1918)}}[[Нямецкая Імпэрыяімпэрыя]] |
Камандуючы1 = {{Сьцяг Францыі}} [[Фэрдынанд Фош]] |
Камандуючы2 = {{Сьцяг Нямеччыны (1871-1918)}}[[Эрых Людэндорф]]|
Колькасьць1 = 44 французкіхфранцускія дывізыідывізіі,<br>8 амэрыканскіх дывізыйдывізіяў,<br>4 брытанскіхбрытанскія дывізыідывізіі,<br>2 італьянскіхітальянскія дывізыідывізіі,<br> 408 цяжкіх гармат, 360 палявых батарэйбатарэяў |
Колькасьць2 = 52 італьянскіхітальянскія дывізыідывізіі,<br> 609 цяжкіх гармат, 1 0471047 палявых батарэй батарэяў |
Страты1 = Францыя — 95 165 забітымі й параненымі,<br>
ВялікаяВялікабрытанія Брытанія - 16 552 забітымі й параненымі<br> ЗША - 12 000 забітымі й параненымі |
Страты2 = 139 000 забітымі й параненымі, 29 367 палоннымі |
}}
'''Бітва на Марне''' (''2-я Бітва на Марне'') ([[15 ліпеня]] — [[6 жніўня]] [[1918]]) — вялікая бітва між нямецкімі й англа-францускімі войскамі на рацэ [[Марна (рака)|Марна]] пад час [[Першая сусьветная вайна|Першай Сусьветнай вайны]], якая скончылася паразай немцаў. Апошні наступ немцаў пад час вайны. Бітва прайграная немцамі пасьля контрнаступу французаў.
 
Пасьля няўдалага вясеньняга наступу [[Эрых Людэндорф]] (начальнік штабу нямецкага войска) меркаваў, што атака праз [[Фляндрыя|Фляндрыю]] дазволіць нанесьці значныя страты Брытанскаму экспедзіцыйнамуэкспэдыцыйнаму корпусу, які на той момант з'яўляўсязьяўляўся найбольш магутнай сілай [[Антанта|Антанты]] на заходнім фронце. Дзеля выцягваньня саюзьнікаў з [[БельгіяБэльгія|БельгііБэльгіі]], Людэндорф плянаваў вялікіую атаку ў райне [[Марна (рака)|Марны]], якая б адцягнула ўвагу.
'''Бітва на Марне''' (''2-я Бітва на Марне'') ([[15 ліпеня]] — [[6 жніўня]] [[1918]]) — вялікая бітва між нямецкімі й англа-францускімі войскамі на рацэ [[Марна (рака)|Марна]] пад час [[Першая сусьветная вайна|Першай Сусьветнай вайны]], якая скончылася паразай немцаў. Апошні наступ немцаў пад час вайны. Бітва прайграная немцамі пасьля контрнаступу французаў.
 
Бітва пачалася 15 ліпеня, калі 23 нямецкія дывізыідывізіі 1-й і 3-й арміі пад кіраўніцам Фрыца фон БеловаБялова иі Карла фон АйнемаАйнэма напалі на 4-уюю французскуюфранцускую армію пад кіраўніцтвам Гэнры Горанда на ўсход ад [[Рэймс]]а. У гэты самы час 17 дывізыйдывізыяў 7-й нямецкай арміі пры падтрымцы 8-й атакавалі 6-ю французскуюфранцускую армію на захад Рэймса. Людэндорф спадзяваўся падзяліць сілы французаў.
Пасьля няўдалага вясеньняга наступу [[Эрых Людэндорф]] (начальнік штабу нямецкага войска) меркаваў, што атака праз [[Фляндрыя|Фляндрыю]] дазволіць нанесьці значныя страты Брытанскаму экспедзіцыйнаму корпусу, які на той момант з'яўляўся найбольш магутнай сілай [[Антанта|Антанты]] на заходнім фронце. Дзеля выцягваньня саюзьнікаў з [[Бельгія|Бельгіі]], Людэндорф плянаваў вялікіую атаку ў райне [[Марна (рака)|Марны]], якая б адцягнула ўвагу.
 
На дапамогу французам прыйшлі амэрыканскія войскі (85 тысяч чалавек) і Брытанскі экспедзіцыйныэкспэдыцыйны корпус. Нямецкая атака на ўсход ад Рэймсу была спынена ў той самы дзень, але на захадзе нямецкае войска зламіла супраціў 6-й французскайфранцускай арміі й прасунулася на 15 км. Наступ на гэтым адцінку быў спынены [[17 ліпеня]] аб'яднаныміаб’яднанымі намаганьнямі Францыі, Вялікай БрытанііВялікабрытаніі, ЗША і Італіі.
Бітва пачалася 15 ліпеня, калі 23 нямецкія дывізыі 1-й і 3-й арміі кіраўніцам Фрыца фон Белова и Карла фон Айнема напалі на 4-ую французскую армію пад кіраўніцтвам Гэнры Горанда на ўсход ад [[Рэймс]]а. У гэты самы час 17 дывізый 7-й нямецкай арміі пры падтрымцы 8-й атакавалі 6-ю французскую армію на захад Рэймса. Людэндорф спадзяваўся падзяліць сілы французаў.
 
Пасьля прыпыненьня нямецкага наступу [[Фэрдынанд Фош]] (які камандываў аб'яднаныміаб’яднанымі сіламісаюзьнікаўсіламі саюзьнікаў) загадаў контрнаступаць. [[18 ліпеня]], 24 французскіяфранцускія дывізыыдывізіі пры падтрымцы заюзьнікаўсаюзьнікаў (у тым ліку 8 дывізыйдывізіяў ЗША і 350 танкаў) атакавалі выступ, які стварыўся на лініі фронту. Контратака была пасьпяховаю: 10-я і 6-я арміі прасунуліся на 8 км, у гэты час як 5-я і 9-я арміі атакавалі немцаў на захадзе. [[20 ліпеня]] нямецкае камандаваньне загадала адыходзіць. Немцы вярнуліся на зыходныя пазыцыі, што займалі да вясеньняга наступу. Да [[6 жніўня]] контратака саюзьнікаў сьціхла, бо немцы замацаваліся на старых пазыцыях.
На дапамогу французам прыйшлі амэрыканскія войскі (85 тысяч чалавек) і Брытанскі экспедзіцыйны корпус. Нямецкая атака на ўсход ад Рэймсу была спынена ў той самы дзень, але на захадзе нямецкае войска зламіла супраціў 6-й французскай арміі й прасунулася на 15 км. Наступ на гэтым адцінку быў спынены [[17 ліпеня]] аб'яднанымі намаганьнямі Францыі, Вялікай Брытаніі, ЗША і Італіі.
 
Пасьля прыпыненьня нямецкага наступу [[Фэрдынанд Фош]] (які камандываў аб'яднанымі сіламісаюзьнікаў) загадаў контрнаступаць. [[18 ліпеня]], 24 французскія дывізыы пры падтрымцы заюзьнікаў (у тым ліку 8 дывізый ЗША і 350 танкаў) атакавалі выступ які стварыўся на лініі фронту. Контратака была пасьпяховаю: 10-я і 6-я арміі прасунуліся на 8 км, у гэты час як 5-я і 9-я арміі атакавалі немцаў на захадзе. [[20 ліпеня]] нямецкае камандаваньне загадала адыходзіць. Немцы вярнуліся на зыходныя пазыцыі, што займалі да вясеньняга наступу. Да [[6 жніўня]] контратака саюзьнікаў сьціхла, бо немцы замацаваліся на старых пазыцыях.
 
Гэтая бітва пацягнула за сабою адмову ад пляну наступа на [[Фляндрыя|Фляндрыю]] і сталася першаю перамогаю са [[Стодзённы наступ|стадзённага наступу]] Антанты, які скончыў вайну.