Васіль Тарасенка: розьніца паміж вэрсіямі

'''Васі́ль Радзіво́навіч Тарасе́нка''' ([[7 лістапада]] [[1899]], [[места]] [[Пётркаў]]  — [[7 сьнежня]] [[1972]])  — беларускі археоляг. Кандыдат гістарычных навук ([[1947]]).

У [[1922]] скончыў [[Маскоўскі археалягічны інстытут]], у [[1926]]  — [[Смаленскі ўнівэрсытэт]]. Працаваў у [[Магілёўскі гістарычны музэй|Магілёўскім гістарычным музэі]], выкладчыкам [[Магілеў]]скага пэдагагічнага інстытуту. 3 [[1944]] у [[АН Беларусі]], навуковы супрацоўнік, з [[1963]] загадчык сэктару археалёгіі Інстытуту гісторыі, адначасова выкладчык [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт|БДУ]] і [[Менскі пэдагагічны інстытут|Менскага пэдагагічнага інстытуту]].

Дасьледаваў помнікі жалезнага і каменнага вякоў на тэрыторыі [[Смаленская вобласьць|Смаленскай]] і [[Магілёўская вобласьць|Магілёўскай]] абласьцей. Вывучаў старажытны [[Менск]], на [[Замчышча|Замчышчы]] якога адкрыў драўляную [[горад|мескую]] забудову, вулічныя маставыя зь бярвёнаў [[XI11 стагодзьдзе|XI11]]  — [[XIII13 стагодзьдзе|XIII]]13 стст.]], фундамэнт храма [[XII12 стагодзьдзе|XII12 ст.]] Выявіў шмат розных вырабаў [[горад|мескіх]] рамесьнікаў, у тым ліку залаты бранзалет. Адзін з аўтараў кніжак «Гісторыя Менску» ([[1967]]), «Гісторыя Беларускай ССР» (т. 1, [[1972]]), «Нарысы па археалёгіі Беларусі» (ч. 2, [[1972]]) і інш.

== Літаратура ==

* Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я.  — Мн.: БЕЛТА, П15 2001.  — 576  с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.