'''Міхал Геранім Бжастоўскі''' ({{мова-pl|Michał Hieronim Brzostowski}}) гербу Стрэмя ([[17 красавіка]] [[1762]] у [[Нясьвіж]]ы -[[1806]]) - — менскі староста, апошні [[чашнік вялікі літоўскі]], маршалак віленскай губэрні.
Бацькі — – [[Станіслаў Бжастоўскі]] (інфлянцкі ваявода) і Тэафіля з Радзівілаў. Навучаўся у школе піяраў у [[Вільня|Вільні]].
У [[1788]] г. быў абраны паслом на [[Вялікі Сойм]] ад троцкага павету. Удзельнічаў у дэпутацыі па пытаньнях горада, прапаноўваў забараніць карыстацца срэбнымі прадметамі ўсім акрамя караля ([[1 сакавіка]] і [[3 траўня]] [[1790]] г.).
У [[1790]] г. атрымаў ордэн сьв. Станіслава, а ў [[1791]] г. Ордэн Белага Арла. Мальтанскі кавалер.
Быў зьняволены [[Таргавіцкая канфэдэрацыя|Таргавіцкай канфэдэрацыяй]]. У [[1794]] г. выбраны ў Найвышэйшую дзяржаўную Раду. У [[1795]] г. стаў маршалкам [[завілейскі павет|завілейскага павету]], а ў [[1801]] – — маршалкам шляхты [[менская губэрня|менскай губэрні]]. У тым жа годзе удзельнічаў у дэпутацыі да Аляксандра І супраць прыцясьненьня шляхты.
Быў жанаты зь Евай Храптовіч, дачкой [[Яўхім Храптовіч|Яўхіма Храптовіча]]. Меў 2 дзяцей: Караля і Ізабэлу.
== Літаратура ==
Mościcki H. Brzostowski MichalMichał Hieronim // Polski Słownik Biograficzny. Tom III. Kraków. 1937. c. 53
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Бжастоўскі, Міхал Геранім}}
