Скамонт: розьніца паміж вэрсіямі

'''«Скаламенд»''', сапраўднае ''Скамонд'', ''Скамонт'' ці ''Комант'' ([[1210-я]] – пасьля [[1285]]) – [[Яцьвягі|яцьвяжскіяцьвяскі]] князь з [[Судавія|Судавіі]], ўзгадваецца [[Пётра Дусбург|Пятром Дусбургам]]. Меў рэзыдэндыю ў Красіме. Верагодна менавіта ён ўзгадваецца ў [[Задоншчына|Задоншчыне]] ў прамове [[Андрэй Альгердавіч|Андрэя Альгердавіча]] вялікаму князю маскоўскаму [[Дзьмітры Данскі|Дзьмітрыю]] перад [[Кулікоўская бітва|Кулікоўскай бітвай]]: «''Брате Дмитрей, сами есмя собе два браты, сынове Олгордовы, а внуки есмя Едимантовы, а правнуки есми Сколомендовы''».

Спачатку быў ў хаўрусе с Трайдзеням, бо ў [[1273]] годзе пры падтрымцы войскаў [[ВКЛ]] уварваўся ў [[Кульмская зямля|Кульмскую землю]], ваяваў ля гарадоў [[Кульм]]а і [[Торунь|Торуня]], замкаў Вэльсайс, Граўдэнц, Зантыр, Клемэнт, Ліпу, Марыенвэрдэр, Плёвіст, Рэдзін, Турніц і Хрыстбург. У [[1280]] тэўтонскія рыцары спалілі рэзыдэндыю Скаламенда ў Красіме, ў адказ ён уварваўся і парабаваў [[Самбія|Самбію]] дзе ўзяў у палон Людвіга фон Лібэнцэля, але праз нейкі час вызваліў яго. Пасьля гэтага нейкі час знаходзіўся у ВКЛ, але верагодна з-за супярэчнасьцей з сынамі Трайдзеня вярнуўся ў Судавію і перайшоў на бок [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскага ордэна]]. У [[1284]] годзе быў правадыром тэўтонскіх войскаў у іх выправе на [[ГародняГорадня|ГароднюГорадню]].