Шчупак звычайны: розьніца паміж вэрсіямі

{{Таксанамічная інфармацыя |

|Назва = Шчупак звычайны |

|Выява = Esox lucius1.jpg |

|Подпіс да выявы = Шчупак звычайны |

|Царства = Жывёлы |

|Тып = |

|Падтып = |

|Клас = |

|Інфраклас = |

|Атрад = |

|Падатрад = |

|Сямейства = |

|Род = |

|Від = Шчупак звычайны |

|Лацінская назва = Esox lucius

[[ImageВыява:Brochet Luc Viatour .jpg|thumbміні|richtсправа|250px250пкс|]]

'''Шчупак звычайны''' ([[лацінская мова|па-лацінску]]: ''Esox lucius''), рыба сям. шчупаковых. Пашыраны ў прэсных водах [[Эўразія|Эўразіі]] i [[Паўночная Амэрыка|Паўночнай Амэрыкі]]. Жыве звычайна ў прыбярэжнай зоне, у водных зараснiкахзарасьнiках, у непраточных цi слабапраточных водах. На Беларусi трапляецца паўсюдна.

Даўж.Даўжыня да 1,5 м, маса да 35 кг (звычайна да 1 м i 8 кг). Цела тарпедападобнае, галава вялікая, пашча шырокая. Афарбоўка зменлiваязьменлiвая, залежыць ад асяроддзяасяродзьдзя: шэра-зеленаватая, шэра-жаўтаватая, шэра-бурая, спiнасьпiна цямнейшая, бакi з буйнымi бурымi цi алiўкавымi плямамi, якiя ўтвараюць папярочныя палосы. Няпарныя плаўнiкi жаўтавата-шэрыя, бурыя з цёмнымi плямамi; парныя -- аранжавыя. Кормiцца пераважна рыбай. Аб'ект промыслу i развядзенняразвядзеньня.

У продаж паступае ў жывым, ахалоджаным, замарожаным і кансерваванымкансэрваваным выглядзе. Мяса касцістаекасьцістае, часам пахне цінай, утрымлівае 18,4 % бялку, 1,1 % тлушчу. Вялікую і сярэднюю шчуку часцей за ўсё выкарыстоўваюць рубленай (для рыбных катлетаў, хрыкадэлькі) і фаршыраванай, дробную (дробных шчупакоў масай каля 200—300 грамаў) адварваюць у <!-- пряном-->наступным адвары: на 1 кг рыбы 0,75 л вады, па 1 карэньчыку (морква, пятрушка, селер), 1 цыбуліна, 3 гарошыны чорнага і 1 гарошына душыстага перца, 1 лаўровы ліст; усё разам варыцца 5—7 хвілінаў, затым у адвар кладуць рыбу і вараць да гатоўнасцігатоўнасьці (прыкладна 20 хвілінаў), абавязкова на слабым вагні, не дапускаючы моцнага кіпеннякіпеньня, затым рыбу вымаюць шумоўкай, выкладваюць на разагрэтае блюда, пасыпаюць зеляньнюзелянінай пятрушкі і падаюць з адварным картапляным і сметанковымсьметанковым маслам. Дробнага шчупака можна таксама смажыць, выкарыстоўваць для вухі.

У ангельцаў у сяредзіне XX стагоддзястагодзьдзя шчупак лічыўся самай смачнай і дарагой рыбай. У некаторых краінах і па сённяшнісёньняшні дзень стравы з шчупака лічацца дэлікатэснымі.