|
'''«Скаламенд»''', сапраўднае '''Скамонд''' ([[1210-я]] – пасьля [[1284]]) – [[Яцьвезь|яцьвяжскі]] князь з [[Судавія|Судавіі]], ўзгадваецца [[Пётра Дусбург|Пятром Дусбургам]]. Меў рэзыдэндыю ў Красіме. Верагодна менавіта ён ўзгадваецца ў [[«Задоншчына»|«Задоншчыне»]] ў прамове [[Андрэй Альгердавіч|Андрэя Альгердавіча]] свайму брату [[Дзьмітры Альгердавіч|Дзьмітрыю]] перад [[Кулікоўская бітва|Кулікоўскай бітвай]]: «''Брате Дмитрей, сами есмя собе два браты, сынове Олгордовы, а внуки есмя Едимантовы, а правнуки есми Сколомендовы''». Таму магчыма лічыць, что дачка Скаламенда была першай жонкай [[Трайдзень|Трайдзеня]] і маці [[ЛютаверБудзікід]]а, [[Будзівід]]а, [[Лютувер]]а, [[Віцень|Віценя]], [[Гедзімін]]а і [[Гедзімінда|Гедзімінды-Сафіі]].
Шмат хто блытае яго з другім [[Скамонд|Скамондам]] і з [[Скумо]], асабліва з Скамондам бо іх імены у крыніцах аднолькавыя, што на самой справе магчыма.
Спачатку відаць быў ў хаўрусе са сваім зяцям Трайдзеням, бо ў [[1273]] годзе пры падтрымцы войскаў [[ВКЛ]] складзеных з [[Русіны|русінаў]], уварваўся ў [[Кульмская зямля|Кульмскую землю]], ваяваў ля гарадоў [[Кульм]]а і [[Торунь|Торуня]], замкаў Вэльсайс, Граўдэнц, Зантыр, КлэментКлемэнт, Ліпу, Марыенвэрдэр, ПловістПлёвіст, Рэдзін, Турніц і Хрыстбург. У [[1280]] тэўтонскія рыцары спалілі рэзыдэндыю Скаламенда ў Красіме, ў адказ ён уварваўся і парабаваў [[Самбія|Самбію]] дзе ўзяў у палон Людвіга фон Літэнцэля, але праз нейкі час вызваліў яго. Пасьля гэтага нейкі час знаходзіўся у ВКЛ, але верагодна з-за супярэчнасьцей з Трайдзенем ці яго сынамі (сваімі унукамі), вярнуўся ў Судавію і перайшоў на бок [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскага ордэна]]. У [[1284]] годзе быў правадыром тэўтонскіх войскаў у іх паходзевыправе на [[Гародня|Гародню]].
Магчыма, што сынам Скаламенда быў [[Скурдо]], боякі таксама меў рэзыдэнцыю ў Красіме.
[[Катэгорыя:Гісторыя Вялікага Княства Літоўскага]]
|
