'''Сяло''' -— тып буйнога сельскага пасяленьня, часьцей за ўсё цэнтра воласьці, ў цэнтры якога меліся царква, або касьцёл.
Азначэньне ўжываецца ўжо ў старажытных летапісах, распаўсюджана ва ўсіх славянскіх мовах. Першапачаткова тэрмін "«сяло"» меў значэньне загараднай сядзібы князя, дзе побач з гаспадарскім дваром месьціліся і хаты чэлядзі. у той час яно мела функцыі цэнтра вотчынна-пемесныхпамесных уладаньняў на пэўнай тэрыторыі. Пазьней, у ХІХ ст. абавязковымі атрыбутамі сяла сталі царква, або касьцёл, вучэльня і валасное праўленьне.