Скончыў мужчынскую гімназыю ў [[1909]]. У [[1912]] скончыў Іркуцкую[[Іркуцк]]ую вайсковую школу.
Удзельнік [[Першая Сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]]. На фронце ўзагароджаны ордэнамі Сьв.Ганны 3-я і 4-е степеней, Сьв.Уладзіміра 4-е ступені ды сьв.Станіслава 3-е ступені. Скончыў вайну штабс-капітанам.
Па вайне ў Чырванай арміі. У пачатку [[1919]] працаваў у [[Слуцк]]у пры Ваенным камісарыяце ваенным кіраўніком. Быў зьвязаны ззь беларускімі эсэрамі. У восень [[1920]] дэзэртаваў ад бальшавікоў. На запрашэньне [[Антон Сокал-Кутылоўскі|Антона Сокал-Кутылоўскага]], які прыехаў да в.Лютавічы, далучыўся да [[Слуцкі збройны чын|Слуцкага паўстаньня]]. Камандзір 1-га Слуцкага стралковага палка. Добра наладзіў справу. Выяўляў многа асабістай ініцыятывы: адпускаў палонных, загадваў афіцэрам не жывацьўжываць цялесных пакараньняў. Палоннага чырвонага афіцэра забраў жыць да сябе да домудадому, а пасьля допыту адпусьціў. Тлумачыў гэта тым “''Ну хоць мы самага камуніста выпусьцілі, то мы гэтым нічога ня трацім, а наадварот, што было б у такога чалавека на душы? Ці мог бы ён больш ваяваць проціў нас? Мы павінны біць духам, а не аружжам.''”
Перадаў да Чырвонай арміі старым дзядком ліст да былога ваеннага камісара Слуцка - Лебедзя, дзе апісаў усе недахваты беларускагбеларускага авойскавойска. Але дзед быў затрыманы, ліст выяўлены. Прыкладны яго зьмест прыпамінае [[Сяргей Бусел]] : “''Я знаходжуся ў беларускай паўстанчаскай арміі і многа раблю карысьці для нашай ідэі. Белагвардэйскай сволачы не пазваляю займацца мардабіцьцем і аслабаняю палонных''” <ref>Слуцкі збройны чын 1920 у дакумантах і ўспамінах. [[Менск]], Медысонт, [[2006]], (с.170)</ref> Чайка быў арыштаваны і перададзены контрвыведке. Але з-пад варты ён здоляў ўцячы (прадраў страху ў хаце дзе сядзеў), у спрыяньні гэтаму пасьля абвінавацілі камандзіра контрвыведкі [[Антон Мірановіч (паручнік)|Антона Мірановіча]]. Дэзэртаваў да чырвоных. Тамака абвінавачаны камісарамі ў здрадзе савецкай уладзеі на вырак тройкі асобага адздзелу 16-е арміі (начале [[Ян Ольскі|Ольскім]], будучым кіраўніком [[ГПУ БССР]]) растраляны.
