Канстытуцыя 3 траўня 1791 году: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д робат зьмяніў: lt:Gegužės trečiosios Konstitucija
Cymus (гутаркі | унёсак)
выпраўленьне спасылак
Радок 44:
Сойм мусіў зьбірацца кожныя 2 гады. Пазачарговыя Соймы маглі зьбірацца ў выпадку пільнай неабходнасьці. Права «liberum veto» адмянялася.
[[Выява:May constitution pre20th cent book cover.jpg|250пкс|міні|Вокладка першага выданьня]]
'''Выканаўчая ўлада''' — «[[Варта законаў]]» ({{мова-pl|Straż Praw}}) на чале з каралём. Асноўная функцыя выканаўчай ўлады — кантраляваць і арганізоўваць выкананьне прынятых Соймам пастановаў. «Варта законаў» ня мела права прымаць новыя ці зьмяняць старыя законы, абвяшчаць мір ці вайну, уводзіць ці адмяняць падаткі. «Варта» могла весьці часовыя перамовы з замежнымі прадстаўнікамі, а таксама вырашаць надзённыя справы, неабходныя для забесьпячэньня спакою ў краіне паміж Соймамі.
 
У адпаведнасьці з канстытуцыяй захоўвалася выбранасьць трону, але ў межах адной нязьменнай сям'і. Такім чынам быў знойдзены кампраміс паміж прыхільнікамі элекцыйнасьці і спадчынасьці трона. Першым прадстаўніком новай каралеўскай дынастыі абвяшчаўся [[Фрыдэрык Аўгуст Сас]].
Радок 50:
Асоба караля абвяшчалася сьвяшчэннай, але ні ў чым не адказнай. Кароль мусіў быць не самаўладцам, але бацькам народу. За каралём пакідалася кіраваньне ўзброенымі сіламі пад час вайны, а таксама намінаваньне афіцэраў, біскупаў, прызначэньне міністраў.
 
«[[Варта законаў]]» складалася з прымаса, пяці міністра — міністра паліцыі, пячаткі, скарбу пячаткі, справаў замежных, справаў вайсковых і 2 сакратароў. На паседжаньнях «Варты» мусіў прысутнічаць маршалак соймавы, бяз права голасу, для таго, каб у выпадку небясьпекі ці хваробы караля склікаць пазачарговы Сойм. «Варце закону» падпарадкоўваліся 4 камісіі: Вайсковая, Скарбу, Адукацыі і Паліцыі.
 
'''Судовая ўлада''' мела некалькі ўзроўняў: