Казаская мова: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя, артаграфія (БКП, 33а) |
дНяма апісаньня зьменаў |
||
Радок 3:
Выразна выяўленага дыялектнага падзелу ў казаскай мове няма. У фанэтыцы для яе характэрная вялікая колькасьць галосных, прыпадабненне галосных у слове (сынгарманізм) па ўздыме і агубленасьці, у граматыцы — багацьце дзеепрыслоўных канструкцыяў. У лексыцы маецца вельмі шматлікі пласт араба-пэрсыдзкіх (каля 15% усёй лексікі), мангольскіх і расейскіх запазычаньняў.
У аснове сучаснай літаратурнай казаскай мовы ляжыць паўночна-ўсходні дыялект. Асноўныя асаблівасьці казаскай мовы: 1) адпаведнасьць гуку «ш» агульнацюрскаму «ч» (каш замест кач — «уцякаць»); 2) адпаведнасьць «
Казаская мова сфармавалася ў 15-16 стст. на аснове мовы сярэднеазіяцкіх кыпчакаў. Літаратурная казаская мова існуе з другой паловы 19 ст.; яе ўзьнікненьне зьвязанае зь дзейнасьцю паэтаў і асьветнікаў Абая Кунанбаева і Ібрая Алтынсарына, а таксама з уплывам багатага казаскага фальклёру.
| |||